Μενού

Φόρμα Σύνδεσης



Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;

Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;
 
Αρχική σελίδα
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow

 

«Και εγώ εάν υψωθώ εκ της γης, θέλω ελκύσει πάντας προς εμαυτόν» (Ιωάννης,ιβ΄:32),…«Ο δε λέγει προς αυτάς, Μη τρομάζετε∙ Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον εσταυρωμένον∙ ανέστη, δεν είναι εδώ∙ ιδού ο τόπος τον οποίον έθεσαν αυτόν» (Μάρκος, ις΄:6)

Αυτό το μήνα, την Κυριακή του Πάσχα, εορτάζεται στη χώρα μας η ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που προηγείται (Μεγάλη εβδομάδα), στις λειτουργίες που λαμβάνουν χώρα στους ναούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας, γίνεται αναφορά στα γεγονότα που προηγήθηκαν της Ανάστασης του Κυρίου όπως η  θριαμβευτική είσοδος στην Ιερουσαλήμ, ο μυστικός δείπνος, η σύλληψη, η δίκη, τα πάθη, η σταύρωση και η ταφή του Κυρίου.

Η αλήθεια είναι ότι όντως η Ανάσταση του Κυρίου είναι το πιο χαρμόσυνο και το πιο σημαντικό γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας, μιας και μόνο μέσω αυτού δόθηκε η δυνατότητα σωτηρίας σε κάθε άνθρωπο, όσο αμαρτωλός και αν είναι. Γι’ αυτό καλό είναι για κάθε άνθρωπο που ψάχνει την αλήθεια, η εορτή του Πάσχα να  αποτελέσει όχι μια τυπική γιορτή ενθύμησης, αλλά ένα κίνητρο προσωπικής γνωριμίας με τον αναστημένο Ιησού Χριστό. Αυτό διότι μόνο όταν ο άνθρωπος γνωρίσει τον Ιησού Χριστό σαν  προσωπικό του Σωτήρα, θα εννοήσει και θα πιστέψει πραγματικά στο λυτρωτικό έργο και  στην Ανάσταση του Ιησού Χριστού.

Στο ερώτημα, ‘πώς θα γνωρίσει κάποιος τον αναστημένο Ιησού Χριστό;’, απαντούμε με τα λόγια του Κυρίου: «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή∙ ζητείτε, και θέλετε ευρεί∙ κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή∙ διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή» (Ματθαίος,ζ΄:7-8). Σ’ αυτόν που ζητάει αληθινά να γνωρίσει αν ο Ιησούς Χριστός είναι ο αναστημένος Υιός του Θεού, ο Κύριος θα του φανερωθεί. Αναφέρουμε σαν παράδειγμα τον Θωμά που ήταν ένας από τους δώδεκα αποστόλους, ο οποίος είπε στους άλλους αποστόλους που είδαν αναστημένο τον Κύριο, ότι δεν θα πίστευε ότι ο Κύριος είχε αναστηθεί αν δεν έβλεπε στα χέρια Του τα σημάδια των καρφιών και δεν ψηλαφούσε με το δάκτυλό του αυτά τα σημάδια, όπως και το σημάδι από το τρύπημα της λόγχης  στη πλευρά Του. O Κύριος αφού πέρασαν οκτώ ημέρες, πήγε στο σπίτι που ήταν μαζεμένοι οι απόστολοι και είπε στον Θωμά να φέρει το δάκτυλό του και να ψηλαφήσει τις ουλές των πληγών στα χέρια και στη πλευρά του και να μην είναι άπιστος αλλά πιστός.  Αμέσως ο Θωμάς Τον αναγνώρισε και είπε ‘ο Κύριός μου και ο Θεός μου’. Ο Κύριος του απάντησε, ‘Επειδή με είδες πίστεψες; μακάριοι όσοι δεν είδαν και πίστεψαν’(Ιωάννης,κ΄:24-29). Όσα ζήτησε ο Θωμάς, ο Κύριος του τα φανέρωσε. Ο Κύριος αποκαλύπτετε σε αυτούς που Τον ζητούν γιατί ό ίδιος είπε, ‘…τον ερχόμενον προς εμέ δεν θέλω εκβάλει έξω•’ (Ιωάννης, ς΄: 6:37)

Με την ανάστασή του ο Κύριος νίκησε το θάνατο και έδωσε τη δυνατότητα σ’ όσους πιστέψουν σ’ Αυτόν, πρώτα να αναστηθούν πνευματικά από τη νεκρή ζωή της αμαρτίας και εφόσον μείνουν πιστοί μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής τους, να αναστηθούν και εκείνοι όπως ο Κύριος με νέα ένδοξα αθάνατα σώματα. Αναφέρουμε σχετικά εδάφια: «Διότι εάν πιστεύωμεν ότι ο Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας διά του Ιησού θέλει φέρει μετ' αυτού.  Διότι τούτο σας λέγομεν διά του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες, όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας• επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον∙ έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν, θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα∙ και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου» (Α΄ Θεσσαλονικείς, δ΄: 14-17).

Βέβαια σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου, ‘Όστις πιστεύση και βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή’(Μάρκος,ις΄:16),είναι σωτηριακό ζήτημα, όποιος πιστεύει στον Κύριο και ο Πατέρας Θεός τον ‘γεννάει άνωθεν’, να θάβει στη συνέχεια τον ‘παλαιό άνθρωπο’, δια του βαπτίσματος. Ο απόστολος Παύλος αναφέρει σχετικά: «Συνετάφημεν λοιπόν μετ’ αυτού δια του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα καθώς ο Χριστός ανέστη εκ των νεκρών δια της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς περιπατήσωμεν εις νέαν ζωήν. Διότι εάν εγείναμεν σύμφυτοι με αυτόν κατά την ομοιότητα του θανάτου αυτού, θέλομεν είσθαι και κατά την ομοιότητα της αναστάσεως∙ τούτο γινώσκοντες, ότι ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθη, δια να καταργηθή το σώμα της αμαρτίας, ώστε να μη ήμεθα πλέον δούλοι της αμαρτίας. Διότι ο αποθανών ηλευθερώθη από της αμαρτίας» (Ρωμαίους,ς΄:4-7). Συνεπώς με την απόφασή μας να βαπτισθούμε στο νερό, επιλέγουμε να ακολουθήσουμε τον Κύριο Ιησού σε όλη μας την ζωή και να μη επιστρέψουμε στις παλιές αμαρτίες που κάναμε. Βέβαια η επιτυχία αυτής της επιλογής, πραγματοποιείται μόνο με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, το οποίο μας δίνει δύναμη να προσευχόμαστε ένθερμα και να νικάμε κάθε αμαρτωλή επιθυμία (Ρωμαίους,η΄:1-28).

Το σωτήριο έργο της σταύρωσης και ανάστασης του Κυρίου είναι προφητευμένο σε πολλά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Ο προφήτης Ησαΐας, που χαρακτηρίζεται σαν πέμπτος ευαγγελιστής, σε όλο το κεφάλαιο νγ΄(53) του βιβλίου του, αναφέρει για το έργο, τα πάθη και την ανάσταση του Κυρίου. Ειδικά για το σωτηριακό αποτέλεσμα αυτού του έργου, προφητεύει λέγοντας: «Θέλει ιδεί τους καρπούς του πόνου της ψυχής αυτού, και θέλει χορτασθή∙ ο δίκαιος δούλος μου θέλει δικαιώσει πολλούς δια της επιγνώσεως αυτού∙ διότι αυτός θέλει βαστάσει τας ανομίας αυτών» (Ησαΐας,νγ΄:11).

Συνεπώς μόνο μέσω της σταύρωσης και της ανάστασης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, γεφυρώθηκε το χάσμα ανάμεσα στον Πατέρα Θεό και στον αμαρτωλό άνθρωπο.  Έτσι όσοι μετανοούμε για τις αμαρτίες μας και επικαλούμαστε τον Ιησού Χριστό, ο Κύριος μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία με το αίμα της θυσίας Του και μας συμφιλιώνει με τον Πατέρα Θεό. Μόνο τότε μπορούμε να έχουμε την αγάπη του Θεού και να σωθούμε από τη μέλλουσα οργή που θα έρθει σε όσους δεν πίστεψαν στον Ιησού Χριστό. Αναφέρουμε σχετικά εδάφια του Ευαγγελίου:«Αλλ’ ο Θεός δεικνύει την εαυτού αγάπη εις ημάς, διότι, ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών∙ πολλώ μάλλον λοιπόν, αφού εδικαιώθημεν τώρα δια του αίματος αυτού, θέλομεν σωθή από της οργής δι’ αυτού. Διότι, εάν εχθροί όντες εφιλιώθημεν με τον Θεόν δια του θανάτου του Υιού αυτού, πολλώ μάλλον φιλιωθέντες θέλομεν σωθή δια της ζωής αυτού» (Ρωμαίους,ε΄:8-10).

Συνοψίζοντας λέμε ότι Ο Κύριος Ιησούς πέθανε για τις αμαρτίες μας  και αναστήθηκε για τη δικαίωσή μας. Συνεπώς είναι ζωντανός σήμερα και μπορεί να αποκαλυφθεί σε καθένα που θα Τον ζητήσει με όλη την καρδιά του.  Όποιος δεν έχει αυτή την αποκάλυψη, ας μη αναβάλλει. Ας ζητήσει τώρα τον Ιησού Χριστό και θα διαπιστώσει ότι Αυτός είναι πιστός στις υποσχέσεις Του. Αμήν!

 


«Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπηκούσατε, ουχί ως εν τη παρουσία μου μόνον, αλλά τώρα πολύ περισσότερον εν τη απουσία μου, μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν∙ διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το ενεργείν, κατά την ευδοκίαν αυτού» (Φιλιππησίους,β΄:12-13)

Η κύρια επιθυμία του Πατέρα Θεού είναι να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και να έρθουν σε επίγνωση της αλήθειας (Α΄ Τιμόθεον,β΄:4). Αυτό το απέδειξε στέλνοντας τον Υιό Του τον μονογενή έτσι ώστε να μη χαθεί ο καθένας που θα πιστέψει σ’ Αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή (Ιωάννης,γ΄:16). Αυτή η κατά χάρη σωτήρια κάθε αμαρτωλού που μετανοεί και πιστεύει στον Ιησού Χριστό, αποτελεί τo κυρίαρχο μήνυμα του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Σύμφωνα με το ευαγγέλιο, η σωτηρία του αμαρτωλού, γίνεται με τη πίστη του στον Ιησού Χριστό, σαν τον Υιό του Θεού που πέθανε για τις αμαρτίες του και αναστήθηκε για τη δικαίωσή του. Αυτή η πίστη κατά κανόνα  συνοδεύεται με την αυτόβουλη απόφαση του πιστού να βαπτιστεί στο νερό, σύμφωνα με τα γραμμένα: ‘Όστις πιστεύση και βαπτισθή, θέλει σωθή∙ όστις όμως απιστήση, θέλει κατακριθή’ (Μάρκος,ις΄:16), ‘Συνετάφημεν λοιπὸν μετ᾿ αὐτοῦ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα καθὼς ὁ Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ Πατρός, οὕτω καὶ ἡμεῖς περιπατήσωμεν εἰς νέαν ζωήν’ (Ρωμαίους, ς΄:4). Συνεπώς μετά το βάπτισμα ο αναγεννημένος χριστιανός καλείται να περπατήσει σε μια νέα ζωή ελεύθερος από την αμαρτία και τότε αρχίζει ο αγώνας του για να κρατήσει την δωρεάν σωτηρία που του χάρισε ο Κύριος. Αυτός ο αγώνας είναι να απαρνηθεί τα πράγματα εκείνα του κόσμου που δεν είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Ακόμα καλείται να απαρνηθεί τον εαυτό του και να σηκώσει το σταυρό που θα του δώσει ο Κύριος και να Τον ακολουθεί κάθε μέρα (Λουκάς,θ΄:23).

Ο φόβος και ο τρόμος που απαιτεί η διατήρηση της σωτηρίας, αποδεικνύουν ότι η σωτηρία μπορεί να χαθεί αν δεν προσέξουμε. Αν δεν μένουμε στις προσευχές και στον καθημερινό πνευματικό αγώνα, διατρέχουμε το κίνδυνο να μην ακολουθούμε τον Κύριο και να παρασυρθούμε σε κοσμικά φρονήματα και σε επιθυμίες που είναι ενάντια στο συμφέρον της ψυχής μας. Γι’ αυτό ο Κύριος μας εφιστά την προσοχή όταν μας λέει ‘αγρυπνείτε και προσεύχεσθε, διά να μη εισέλθητε εις πειρασμόν. Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής’ (Ματθαίος,κς΄:41). Αυτός ο φόβος διατηρεί τον χριστιανό σε πνευματική επαγρύπνηση και τον κρατάει κοντά στον Κύριο, με υπακοή στο θέλημά Του. Επίσης αυτός ο φόβος θα τον βοηθήσει να αποκτήσει την ‘άνωθεν σοφία’, ώστε να μένει ταπεινός, να εννοεί το λόγο του Κυρίου, να ιεραρχεί σωστά τις ανάγκες του και να εξαγοράζει σωστά τον χρόνο του.  Ο δε Κύριος που επιβλέπει στον συντετριμμένο το πνεύμα και στον τρέμοντα τον λόγο Του (Ησαΐας, ξς΄:2),  θα βεβαιώνει τον πιστό ότι είναι μαζί του σε αυτόν τον αγώνα, με το να του χορηγεί δύναμη Πνεύματος Αγίου ώστε να μπορεί δια του Πνεύματος να θανατώνει κάθε έργο της σάρκας (Γαλάτας,ε΄:19-21).
Η αλήθεια είναι ότι σε αυτόν τον αγώνα που κάνει ο χριστιανός υπάρχουν δυσκολίες στις οποίες δοκιμάζεται πίστη του στον Κύριο. Άλλωστε ο Κύριος έχει πει ότι είναι στενή η πύλη και τεθλιμμένη η οδός που οδηγεί στην αιώνια ζωή (Ματθαίος,ζ΄:14). Στις Πράξεις των Αποστόλων διαβάζουμε ότι όταν ο Κύριος δια του αποστόλου Παύλου, θεράπευσε στα Λύστρα ένα χωλό, οι κάτοικοι θεοποίησαν τους αποστόλους Βαρνάβα και Παύλο, τον μεν Βαρνάβα ονόμασαν Δία, τον δε Παύλο Ερμή και ήρθε ο ιερέας του Δία με ταύρους και στέμματα να προσφέρει σ’ αυτούς θυσία. Οι απόστολοι τους σταμάτησαν και τους είπαν να αφήσουν αυτά τα μάταια και να επιστρέψουν στον ζωντανό Θεό. Οι Ιουδαίοι που κυνηγούσαν τους αποστόλους, έπεισαν τους όχλους και λιθοβόλησαν τον Παύλο και τον έσυραν έξω από τη πόλη, νομίζοντας ότι είναι νεκρός. Όμως  όταν πήγαν κοντά του οι μαθητές, αυτός σηκώθηκε και μαζί με τον Βαρνάβα πήγαν στη Δέρβη και στη συνέχεια  επέστρεψαν σε Λύστρα, Ικόνιο και Αντιοχεία, στηρίζοντας τις ψυχές των μαθητών, προτρέποντας να μένουν στη πίστη και διδάσκοντας ότι δια πολλών θλίψεων πρέπει να μπούμε στη βασιλεία των ουρανών (Πράξεις,ιδ΄:8-22). Αυτό που διαπιστώνουμε από αυτή την ιστορία είναι ότι οι όχλοι πείστηκαν στα λόγια των πονηρών ανθρώπων παρά στα λόγια των ανθρώπων του Θεού, παρ’ όλο που είδαν το θαύμα της θεραπείας του χωλού που είχε κάνει ο Θεός. Βέβαια ο απόστολος Παύλος δεν τα έβαλε με το Θεό που άφησε να τον λιθοβολήσουν, γιατί είχε πάρει την απόφαση του θανάτου και γιατί αγαπούσε τον Κύριο πάνω από όλους και όλα, όπως φαίνεται από τα λόγια του: «
διότι εις εμέ το ζήν είναι ο Χριστός, και το αποθανείν κέρδος» (Φιλιππησίους,α΄:21) και όπως απέδειξε, όσο κανείς άλλος, με τη ζωή του.

Όσοι άνθρωποι μέσα στην Αγία Γραφή μείνανε πιστοί στον Κύριο παρ’ όλες τις μεγάλες δοκιμασίες που πέρασαν, βγήκαν κερδισμένοι. Είναι γνωστή σε πολλούς, η ιστορία με τους τρεις παίδες (Σεδράχ, Μισάχ και Αβδέ-νεγώ) που δεν προσκυνήσανε την εικόνα που έκανε ο Ναβουχοδονόσορ και η τιμωρία ήταν να ριχτούν ζωντανοί στο καμίνι της φωτιάς. Είναι αξιοσημείωτη η απάντηση που έδωσαν στον Ναβουχοδονόσορ όταν τους απειλούσε, που του είπαν ότι Θεός είναι δυνατός να τους ελευθερώσει από το καμίνι της φωτιάς αλλά και αν δεν το κάνει, εκείνοι δεν θα προσκυνούσαν την εικόνα και τους θεούς του. Ο Ναβουχοδονόσορ οργίστηκε και διέταξε να ριφθούν ζωντανοί στο καμίνι. Ο Κύριος όμως επενέβη, ήταν μαζί τους μέσα στη φωτιά και δεν κάηκε ούτε τρίχα τους. Αυτό το είδαν όλοι και ο Ναβουχοδονόσορ κατάλαβε ότι οι τρεις παίδες πιστεύουν στον αληθινό Θεό (Δανιήλ, γ΄). Συνεπώς όταν παρά τις δυσκολίες που περνάμε, μένουμε σταθεροί στην πίστη μας στο Θεό, Αυτός κάνει θαυμαστές ενέργειες  που ανθρωπίνως είναι αδύνατες.

Συνοψίζοντας λέμε ότι ο Θεός ήρθε στη ζωή μας, μας έσωσε και μας έκανε παιδιά Του, για να Τον γνωρίζουμε σαν Πατέρα που αγαπάει και εκπαιδεύει σωστά τα παιδιά Του, ώστε να του μοιάσουνε στην αγάπη. Για να περάσουμε επιτυχώς την παιδεία του Πατέρα Θεού είναι απαραίτητο να  εκτιμήσουμε σωστά τη σωτηρία που μας χάρισε και με φόβο και τρόμο να την εργαζόμαστε, για να μη τη χάσουμε. Να ξέρουμε ότι αγώνας των προσευχών μας δεν είναι μάταιος, ότι Θεός σαν καλός Πατέρας, πάντα μας ενισχύει και μας διδάσκει με το Άγιο Του Πνεύμα και εφόσον είμαστε στο θέλημά Του, μας υπόσχεται ότι δεν θα μας αφήσει να πειραστούμε  παραπάνω από τη δύναμή μας , αλλά μαζί με τον πειρασμό θα κάνει και την έκβαση ώστε να μπορούμε να υποφέρουμε (Α΄ Κορινθίους, ι΄:13). Αμήν!

 
Περισσότερα Άρθρα...

Όσοι δε εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας εις το όνομα αυτού· οίτινες ουχί εξ αιμάτων ουδέ εκ θελήματος σαρκός ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ' εκ Θεού εγεννήθησαν. (Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον α' 12)

Χριστιανισμός Live

Δημοσκόπηση

Τί πιστεύετε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός;
 
mod_vvisit_counterΣήμερα1669
mod_vvisit_counterΕχτές3577
mod_vvisit_counterΑυτή την βδομάδα24473
mod_vvisit_counterΤην προηγούμενη εβδομάδα16951
mod_vvisit_counterΑυτό τον μήνα76223
mod_vvisit_counterΤον προηγούμενο μήνα84277
mod_vvisit_counterΟλές τις ημέρες3319108

We have: 23 guests online
Η IP: 18.188.20.56
Mozilla 5.0, 
Σήμερα : Απρ 26, 2024