« …Αι προσευχαί σου και αι ελεημοσύναι σου ανέβησαν εις μνημόσυνόν σου ενώπιον του Θεού» (Πράξεις, ι΄:4).
Το παραπάνω εδάφιο αποτελεί μέρος της απάντησης του Θεού, δια του αγγέλου που απέστειλε, στον Κορνήλιο. Ο Κορνήλιος ήταν ένας Ρωμαίος εκατόνταρχος στην Καισάρεια, ο οποίος μαζί με όλη την οικογένειά του φοβόταν τον αληθινό Θεό γεγονός που αποδείκνυαν οι πολλές ελεημοσύνες και προσευχές που έκανε. Βλέποντας έναν τέτοιο άνθρωπο ο Θεός, με σκοπό να σώσει τον ίδιο και τους οικείους του, έστειλε έναν άγγελο ο οποίος φανερώθηκε στον Κορνήλιο και του είπε ότι οι προσευχές του και οι ελεημοσύνες του, έφτασαν σε ενθύμησή του μπροστά στον Θεό και να στείλει στην Ιόππη ανθρώπους για να φέρουν τον απόστολο Πέτρο. Αμέσως ο Κορνήλιος έστειλε τρεις έμπιστούς του ανθρώπους, αφού τους εξήγησε σχετικά. Την επόμενη μέρα το μεσημέρι, ενώ αυτοί πλησίαζαν στην Ιόππη, ο Πέτρος ανέβηκε στο δώμα του σπιτιού για να προσευχηθεί. Μετά πείνασε και ενώ του ετοίμαζαν φαγητό, ο Θεός τον έφερε σε έκσταση και του έδειξε μέσα σε ένα σεντόνι όλα τα θηρία, τα ερπετά και τα πτηνά και άκουσε φωνή να του λέει να σφάξει από αυτά και να φάει. Ο Πέτρος είπε ότι κανένα βέβηλο ή ακάθαρτο δεν έβαλε στο στόμα του και η φωνή του απάντησε λέγοντας ότι όσα ο Θεός καθάρισε εκείνος να μη τα θεωρεί βέβηλα. Αυτό έγινε τρεις φορές. Ενώ ήρθαν οι αποσταλμένοι από τον Κορνήλιο, το Άγιο Πνεύμα μίλησε στον Πέτρο και του είπε ότι τον ζητούν τρεις άνθρωποι και να πάει μαζί τους χωρίς να διστάζει. Οι τρεις άνθρωποι του είπαν ότι τους απέστειλε ο Κορνήλιος οδηγούμενος από τον άγγελο του Κυρίου και του ζήτησαν να πάει μαζί τους, για να ακούσει ο Κορνήλιος και οι οικείοι του από αυτόν, τι έχει να τους πει. Αφού ο Πέτρος πήρε μαζί του και άλλους αδελφούς, πήγαν όλοι μαζί στον οίκο του Κορνήλιου, που τους περίμενε μαζί με συγγενείς και φίλους. Ο Κορνήλιος όταν είδε τον Πέτρο, έπεσε να τον προσκυνήσει αλλά ο Πέτρος τον σήκωσε λέγοντας ότι ‘και εγώ άνθρωπος είμαι’. Ο Πέτρος αρχικά τους είπε ότι δεν είναι συγχωρεμένο στους Ιουδαίους να συναναστρέφονται με αλλόφυλους, αλλά ο Θεός του έδειξε να μη λέει κανένα άνθρωπο βέβηλο ή ακάθαρτο και ζήτησε να μάθει την αιτία που τον προσκάλεσαν. Ο Κορνήλιος του εξιστόρησε όλα τα γεγονότα και πώς τον οδήγησε ο άγγελος και στη συνέχεια ο Πέτρος τους είπε ότι δεν υπάρχει προσωποληψία στον Θεό και άρχισε να μιλάει για τον Κύριο Ιησού, το έργο Του, τη θυσία Του, την ανάστασή Του, ότι ο Κύριος θα είναι κριτής ζώντων και νεκρών και ότι στο όνομά αυτού λαμβάνει άφεση αμαρτιών όποιος πιστεύει σ’ Αυτόν. Ενώ εκείνος μιλούσε, το Άγιο Πνεύμα ήρθε σε αυτούς που άκουγαν και άρχισαν να μιλάνε σε ξένες γλώσσες και ο Πέτρος τους πρόσταξε να βαπτιστούν στο νερό στο όνομα του Κυρίου (Πράξεις,ι΄:1-48).
Γενικεύοντας λέμε ότι ο Θεός παρατηρεί κάθε άνθρωπο που προσεύχεται και αγωνίζεται να κάνει το θέλημά Του. Ο πνευματικός αγώνας κάθε ανθρώπου, που προσεύχεται με ειλικρίνεια όπως ο Κορνήλιος, ζητώντας να κάνει το θέλημα του Θεού στη ζωή του, φέρνει αποτελέσματα. Βέβαια μπορεί ο Κορνήλιος να είχε πιστέψει στο Θεό και να έκανε προσευχές, νηστείες και ελεημοσύνες, όμως ούτε αυτός ούτε οι οικείοι του ήταν σωσμένοι, διότι η σωτηρία, στην οικονομία της χάρης της Καινής Διαθήκης, είναι αποτέλεσμα της πίστης στον Υιό του Θεού Ιησού Χριστό, μιας και μόνο με το αθώο αίμα Του που χύθηκε στο σταυρό του Γολγοθά, μπορεί να καθαριστεί κάθε άνθρωπος από τις αμαρτίες του. Γι’ αυτό ο Πατέρας Θεός βλέποντας την ειλικρινή εκζήτηση του Κορνήλιου, έστειλε το παιδί Του, τον απόστολο Πέτρο, να μιλήσει για τον Υιό Του Ιησού Χριστό και το έργο Του, ώστε να σωθεί αυτός και οι οικείοι του.
Βέβαια και στη οικονομία του Μωσαϊκού νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, ο Θεός απαντούσε με θαυμαστό τρόπο σε ειλικρινείς προσευχές που γινόταν από πιστούς που ανήκαν στο μόνο λαό που πίστευε στον αληθινό Θεό, τον λαό Ισραήλ. Αναφέρουμε σαν παράδειγμα την περίπτωση που ο βασιλιάς Εζεκίας άκουσε εξουθενωτικούς λόγους προς τον ίδιο και προς τον Πατέρα Θεό, από τους αποσταλμένους του βασιλιά της Ασσυρίας που είχε εκστρατεύσει εναντίον του. Αυτή η απειλή από τον εχθρό, έκανε τον βασιλιά Εζεκία να βάλει σάκο και να προσεύχεται στον Θεό ένθερμα ώστε να αναλάβει τον εχθρό και να φέρει λύση στο πρόβλημα. Ο Θεός του απάντησε δύο φορές με τον προφήτη Ησαΐα και του είπε ότι θα φέρει νίκη στον λαό του Θεού, χωρίς εκείνοι να πολεμήσουν. Εκείνη την νύχτα ο Κύριος έστειλε τον άγγελό Του και θανάτωσε 185000 Ασσυρίους, με αποτέλεσμα ο Σενναχειρείμ να επιστρέψει ντροπιασμένος στην πατρίδα του και εκεί να τον σκοτώσουν τα παιδιά του (Β΄ Βασιλέων,ιη΄:28-37,ιθ΄:1-37). Αυτό που συμπεραίνουμε είναι ότι στο πρόβλημα που ανθρωπίνως δεν δινόταν λύση, ο Θεός το έλυσε, αποδεικνύοντας ότι ο λαός Του δεν είναι μόνος και εγκαταλελειμμένος, αλλά έχει Θεό, ο οποίος ακούει προσευχές και αλλάζει τις καταστάσεις.
Αυτά τα παραδείγματα, όπως και πολλά άλλα που αναφέρει η Αγία Γραφή, μας βοηθούν σήμερα, στις δύσκολες μέρες που ζούμε, ώστε να ενωθεί η πίστη μας με το λόγο του Θεού και με θάρρος και πίστη να θέτουμε στον Πατέρα Θεό το δύσκολο πρόβλημα που έχουμε και να παίρνουμε απάντηση.
Στη συνέχεια, είναι σημαντικό να αναφέρουμε τις προϋποθέσεις που ο λόγος του Θεού θέτει, για να έχουν οι προσευχές μας αποτελέσματα, δηλαδή ποιες προσευχές είναι δια του Αγίου Πνεύματος.
Πρώτη προϋπόθεση είναι σαφώς η πίστη: «Πάντα όσα προσευχόμενοι ζητείτε, πιστεύετε ότι λαμβάνετε, και θέλει γείνει εις εσάς» (Μάρκος,ια΄:24)
«χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις εις αυτόν• διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύη ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν» (Εβραίους, ια΄: 6).
Άλλη βασική προϋπόθεση είναι να προσευχόμαστε με ταπεινό πνεύμα, όπως ο τελώνης που ο Κύριος αναφέρει στη σχετική παραβολή (Λουκάς, ι΄:10-14) και η Άννα η μητέρα του Σαμουήλ (Α΄ Σαμουήλ,α΄:11-13)
Άλλη προϋπόθεση είναι τα αιτήματα των προσευχών μας να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού:«Και αύτη είναι η παρρησία, την οποίαν έχομεν προς αυτόν, ότι εάν ζητώμέν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς» (Α΄ Ιωάν.ε΄:14).
Ακόμη προϋπόθεση για να μη εμποδίζονται οι προσευχές των πιστών συζύγων είναι να συγκατοικούν με φρόνηση αποδίδοντας τιμή στις συζύγους τους, σαν σε σκεύος ασθενέστερο και σαν ισότιμους κληρονόμους της αιώνιας ζωής στην οποία οδηγεί η κατά χάρη σωτηρία (Α΄ Πέτρου,γ΄:7).
Όσο περισσότερο αγωνιζόμαστε τον αγώνα των προσευχών με τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις, τόσο περισσότερο ευαρεστούμε τον Πατέρα Θεό, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η χάρη Του σε μας και να υπομένουμε τη παιδεία Του, η οποία αρχικά μπορεί να μας προξενεί λύπη, τελικά όμως συντελεί στο να μορφωθεί ο πράος και ταπεινός χαρακτήρας του Χριστού στον εσωτερικό μας νέο άνθρωπο(Εβραίους, ιβ΄:11).
Συνοψίζοντας λέμε ότι καμιά προσευχή που γίνεται με ειλικρίνεια και ταπεινή καρδιά δεν πάει χαμένη. Ο Κύριος μας προτρέπει λέγοντας: «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή• ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή. Διότι πας ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή»(Ματθαίος, ζ΄:7,8). Το δικό μας μέρος είναι να μείνουμε στο θέλημά Του και προσευχόμενοι δια του Αγίου Πνεύματος να ανανεώνουμε τις δυνάμεις μας κοντά Του, διότι εκείνος που πιστεύει στον Κύριο και ετοιμάζεται να Τον συναντήσει, δεν θα ντροπιαστεί (Ρωμαίους,ι΄:11). Αμήν!
|
«Ο Κύριος είναι δύναμις του λαού αυτού∙ αυτός είναι και υπεράσπισις της σωτηρίας του κεχρισμένου αυτού» (Ψαλμός κη΄:8).
«ενδυναμούμενοι εν πάση δυνάμει κατά το κράτος της δόξης αυτού εις πάσαν υπομονήν και μακροθυμίαν» (Κολοσσαείς, α΄:11).
Είναι γεγονός ότι ζούμε σε δύσκολους καιρούς όπου παρ’ όλες τις ευκολίες και τα μέσα που προσφέρει η μεγάλη ανάπτυξη της τεχνολογίας, τα προβλήματα στη ζωή των ανθρώπων είτε αυτά είναι οικογενειακά ή κοινωνικά ή επαγγελματικά ή περιβαλλοντικά ή σωματικής και ψυχικής υγείας, σύμφωνα με τα καθημερινά δελτία τύπου και τις στατιστικές βαίνουν αυξανόμενα. Αυτά τα προβλήματα επηρεάζουν και τα παιδιά του Θεού. Όταν ένας άνθρωπος, που δεν πιστεύει στο Θεό, αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα στη ζωή του, αυτό που κάνει για τη λύση τους είναι να στηριχθεί αποκλειστικά στις δυνάμεις του, στα χρήματά του και στη βοήθεια άλλων ανθρώπων. Ο λαός του Θεού και πιο συγκεκριμένα οι άνθρωποι που έχουν γνωρίσει τον Ιησού Χριστό σαν προσωπικό τους Σωτήρα, έχουν εμπειρίες με τις ενέργειες του Πατέρα Θεού, γι’ αυτό το πρώτο που κάνουν για τη λύση των προβλημάτων τους είναι να προσευχηθούν με πίστη σ’ Αυτόν, διότι γνωρίζουν ότι ο Θεός σαν καλός Πατέρας ακούει την προσευχή και είναι ο μόνος που δίνει σωστή λύση και ειρήνη στην κάθε ψυχή που Τον εκζητάει.
Βέβαια ο κάθε πιστός έχει τη δική του δοκιμασία, η οποία ποικίλει από χριστιανό σε χριστιανό ανάλογα με τη πνευματική του ηλικία και αφιέρωση. Το σίγουρο είναι ότι η δοκιμασία δεν είναι πιο δυνατή από την δύναμη του Θεού, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που ο Θεός σε κάποιες δοκιμασίες δίνει σχετικά άμεσα λύση και σε κάποιες άλλες επιτρέπει παράταση της δοκιμασίας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε κάθε περίπτωση ο αναγεννημένος λαός του Θεού καλείται να στηρίζεται πρώτα και πάνω από όλους και όλα στον Πατέρα Θεό και να προσεύχεται σ’ Αυτόν με πίστη και ελπίδα ότι θα δώσει απάντηση στο αίτημα που υποβάλλει.
Για παράδειγμα αναφέρουμε μια μεγάλη δοκιμασία που ήρθε στην πρώτη αποστολική εκκλησία του Κυρίου Ιησού, κατά την οποία ο Ηρώδης αφού φόνευσε με μάχαιρα τον Ιάκωβο, φυλάκισε τον Πέτρο με σκοπό να θανατώσει και αυτόν μετά την εορτή του Πάσχα που μεσολαβούσε. Ενώ ο Πέτρος ήταν στη φυλακή φυλασσόμενος από 16 στρατιώτες, η εκκλησία του Κυρίου προσευχόταν ακατάπαυστα ώστε ο Θεός να τον ελευθερώσει. Ο Θεός άκουσε την προσευχή του λαού Του και ελευθέρωσε τον Πέτρο, στέλνοντας έναν άγγελό Του. Ο Πέτρος στη συνέχεια παρουσιάστηκε στους αδελφούς και τους είπε πώς ο Κύριος τον ελευθέρωσε από την φυλακή (Πράξεις,ιβ΄:1-17).
Βλέπουμε ότι σ’ αυτή τη δοκιμασία ότι ο Θεός επέτρεψε να πεθάνει ο απόστολος Ιάκωβος, αλλά τον απόστολο Πέτρο τον ελευθέρωσε. Γενικά δεν ξέρουμε γιατί ενέργησε έτσι ο Θεός, ούτε γιατί και σήμερα μπορεί να επιτρέψει τον πρόωρο θάνατο κάποιου παιδιού Του. Το βέβαιο και παρήγορο είναι ότι το παιδί Του θα πάει στην αγκαλιά Του. Όμως το ότι ο Θεός πήρε τον Ιάκωβο, δεν έκανε την εκκλησία να σταματήσει να προσεύχεται, αλλά συνέχισε να αγωνίζεται μέχρι ο Κύριος να απαντήσει και δικαιώθηκε στον αγώνα που έκανε για τη διεκδίκηση της απελευθέρωσης του Πέτρου.
Όπως ο Πέτρος ήταν αλυσοδεμένος από τον Ηρώδη λόγω της πίστης του, έτσι και σήμερα κάποια αγαπημένα πρόσωπα είναι αλυσοδεμένα, λόγω της αμαρτίας τους, από τον εχθρό της ψυχής και δεν μπορούν να ελευθερωθούν από μόνα τους. Γι’ αυτό το παιδί του Θεού πρέπει να προσεύχεται με πίστη στον ζώντα Θεό να ελευθερώσει και να προσθέσει αυτά τα πρόσωπα στην εκκλησία Του. Όπως η εκκλησία δικαιώθηκε στον αγώνα των προσευχών που έκανε για τον Πέτρο, το ίδιο θα συμβεί και σε μας αν μένουμε στο θέλημά Του και ζητάμε σύμφωνα με αυτό. Από μόνοι μας είμαστε ανίσχυροι να λύσουμε το πρόβλημα, όμως εφόσον στηριζόμαστε στη δύναμη του Θεού, τότε με πάσα βεβαιότητα Αυτός θα δώσει τη σωστή λύση, επειδή όποιος πιστεύει σε Εκείνον δεν θα ντροπιαστεί (Ρωμαίους, ι΄: 11).
Βέβαια υπάρχουν περιπτώσεις που τα προβλήματα στη ζωή του χριστιανού, είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας που υπάρχει στη ζωή του. Διαβάζουμε σχετικά: «Ας δοκιμάζη δε εαυτόν ο άνθρωπος, και ούτως ας τρώγη εκ του άρτου και ας πίνη εκ του ποτηρίου• Διότι ο τρώγων και πίνων αναξίως, τρώγει και πίνει κατάκρισιν εις εαυτόν, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου. Δια τούτο υπάρχουσι μεταξύ σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι, και αποθνήσκουσιν ικανοί. Διότι εάν διεκρίνομεν εαυτούς, δεν ηθέλομεν κρίνεσθαι. Αλλ’ όταν κρινόμεθα, παιδευόμεθα υπό του Κυρίου, δια να μη κατακριθώμεν μετά του κόσμου» (Α΄ Κορνθίους,ια΄:28-32). Δηλαδή αν παίρνουμε μέρος ανάξια, στη Θεία Κοινωνία του σώματος και αίματος του Κυρίου Ιησού, που γίνεται κάθε Κυριακή, τότε θα λάβουμε κατάκριση από τον Θεό. Γι’ αυτό είναι σημαντικό πριν λάβουμε μέρος, να διακρίνουμε αν δεχόμαστε κάποια αμαρτία να παραμένει στη ζωή μας, όπως ένα σαρκικό πάθος ή να μη συγχωρούμε κάποιον για κάτι που μας έκανε. Αν ενώ έχουμε τέτοια αμαρτία λαβαίνουμε σώμα και αίμα Κυρίου, τότε ο Θεός ενεργεί με παιδεία προκειμένου να μετανοήσουμε. Μια τέτοια παιδεία είναι μπορεί να είναι μια ασθένεια που επιτρέπει ο Κύριος προκειμένου να επανέλθουμε στο θέλημά Του. Όμως το ότι ο Θεός επιτρέπει αυτή την ασθένεια, αυτό δεν είναι για να μας εκδικηθεί αλλά επειδή μας αγαπά, διεκδικεί τη ψυχή μας για τον ουρανό, ώστε να μετανοήσουμε και να ζήσουμε αιώνια μαζί Του. Μόνο προσοχή να μη κάνουμε τι ίδιο λάθος που έκαναν οι φίλοι του Ιώβ και οι μαθητές του Κυρίου, ώστε να εκλαμβάνουμε κάθε ασθένεια σαν αποτέλεσμα αμαρτίας. Γι’ αυτό ας εξετάζουμε τον εαυτό μας και όχι τους άλλους και αν καταλάβουμε ότι είμαστε σε αμαρτία να μετανοήσουμε και να ζητήσουμε τη δύναμη που χορηγεί ο Πατέρας Θεός, δια του Αγίου Πνεύματος, ώστε να την αφήσουμε και να λαβαίνουμε μέρος στη Θεία Κοινωνία προς ευλογία.
Ο λόγος του Θεού μας πληροφορεί: ‘ότι πάντα συνεργούσι προς το αγαθόν εις τους αγαπώντας τον Θεόν’(Ρωμαίους, η΄:28). Συνεπώς ακόμα και αν τα πράγματα δεν φαίνεται να πάνε καλά, ξέρουμε ότι μέσω αυτών ο Κύριος εργάζεται το αγαθό για μας, γιατί Εκείνος είναι αγαθός. Οποιαδήποτε μεγάλη και χρόνια δοκιμασία επιτρέπει να μας συμβαίνει, δεν σημαίνει ότι ο μας ξέχασε ή έχασε την δύναμή Του, αλλά ότι εργάζεται με τρόπο που δεν καταλαβαίνουμε την ώρα της δοκιμασίας, για να φέρει τελικά αγαθό αποτέλεσμα, σύμφωνα με το αιώνιο συμφέρον της ψυχής μας.
Συνοψίζοντας λέμε ότι Κύριος είναι η δύναμη του λαού Του, γιατί μόνο αυτός έχει τη σοφία και τη δύναμη να δώσει λύση σε κάθε δύσκολο πρόβλημα των παιδιών Του. Να παραμείνουμε στον αγώνα τον καλό και ας φαίνεται ότι δεν παίρνουμε τα αιτήματά μας, διότι μένοντας θα λάβουμε περισσότερα από αυτά που νομίζουμε ότι θα λάβουμε. Μη νομίζουμε ότι ο Θεός μας εγκατέλειψε όταν βλέπουμε ότι οι δυσκολίες συνεχίζονται, αλλά να προσμένουμε την απάντησή Του, μένοντας στην πίστη και διεκδικώντας τα αιτήματά μας με τις προσευχές μας. Γι’ αυτό να μη αποβάλλουμε την παρρησία μας που έχει μεγάλη μισθαποδοσία και να έχουμε υπόψη:‘ότι ο αιώνιοςΘεός, ο Κύριος, ο Ποιητής των άκρων της γης, δεν ατονεί και δεν αποκάμνει; δεν εξιχνιάζεται η φρόνησις αυτού. Δίδει ισχύν εις τους ητονημένους και αυξάνει την δύναμιν εις τους αδυνάτους. Και οι νέοι θέλουσιν ατονήσει και αποκάμει, και οι εκλεκτοί νέοι θέλουσιν αδυνατήσει παντάπασιν• αλλ' οι προσμένοντες τον Κύριον θέλουσιν ανανεώσει την δύναμιν αυτών• θέλουσιν αναβή με πτέρυγας ως αετοί• θέλουσι τρέξει και δεν θέλουσιν αποκάμει• θέλουσι περιπατήσει και δεν θέλουσιν ατονήσει’ (Ησαΐας,μ΄:28-31). Αμήν!
|
|
| 
| 
