Μενού

Φόρμα Σύνδεσης



Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;

Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;
 
Αρχική σελίδα
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow


«Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους∙ καθώς εγώ σας ηγάπησα, και σεις να αγαπάτε αλλήλους. Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.» (Ιωάννης,ιγ΄:34,35).

Αυτά τα λόγια ο Κύριος Ιησούς Χριστός τα είπε στους μαθητές Του, αφού έφυγε ο Ιούδας για να Τον προδώσει. Ο Κύριος, σαν αληθινός Θεός, θέλει η μεταξύ μας αγάπη, σαν καρπός του Αγίου Πνεύματος, να είναι βασισμένη στην καθαρότητα και στην αλήθεια του Ευαγγελίου και μακριά από το ψέμα και την υποκρισία. Αυτό διότι η παρουσία του Κυρίου υπάρχει εκεί που υπάρχει ειλικρινής αγάπη μεταξύ των αδελφών. Γι’ αυτό άλλωστε σύμφωνα με τα προαναφερθέντα λόγια του Κυρίου, αυτή η αγάπη αποτελεί το χαρακτηριστικό γνώρισμα που οι άλλοι θα δουν για να γνωρίσουν ότι είμαστε μαθητές Του. Αυτή την αγάπη που ο Κύριος έδειξε έμπρακτα με τη θυσία Του πάνω στο σταυρό του Γολγοθά, για όλους εμάς τους αμαρτωλούς ανθρώπους, θέλει από όλους όσους Τον γνωρίσαμε σαν προσωπικό μας Σωτήρα, σαν   μιμητές Του, να τη δείχνουμε έμπρακτα πρώτα σε όλα τα εν Χριστώ αδέλφια μας, αλλά να φθάσουμε να τη δείχνουμε ακόμα και στους εχθρούς μας.

Συνεχίζοντας θα αναφέρουμε πρακτικές ενέργειες αγάπης που ο Κύριος θέλει να κάνουμε στα αδέλφια μας. Να μη ξεχνάμε ότι η αγάπη του Κυρίου για τους μαθητές Του δεν έπαψε όταν αυτοί Τον άφησαν μόνο Του την ώρα του μαρτυρίου Του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του αποστόλου Πέτρου ο οποίος Τον απαρνήθηκε τρεις φορές, στην αυλή του σπιτιού του αρχιερέα, όπου είχαν φέρει τον Κύριο όταν Τον συλλάβανε. Τότε ο Κύριος είδε με συμπόνια και κατανόηση τον Πέτρο και ο Πέτρος θυμήθηκε τα προφητικά λόγια του Κυρίου γι’ αυτή του την πτώση, μετανόησε και έκλαψε πικρά(Λουκάς, κβ΄:56-22).

Έτσι και στον καθένα από εμάς, θα υπάρξουν στιγμές που θα βρεθούμε μόνοι μας σε δύσκολες καταστάσεις της ζωής μας και τα  αδέλφια μας δεν θα είναι σε θέση να μας βοηθήσουν. Αυτό ας μη σταθεί αιτία η αγάπη μας για αυτά να «παγώσει», αλλά μέσα σε αυτό τον μοναχικό δρόμο της δοκιμασίας που θα περνάμε, να στηριχθούμε στον Κύριο, ο οποίος θα είναι πάντοτε μαζί μας και θα κάνει έκβαση στη δοκιμασία μας, ώστε με την χάρη και την δύναμη του Θεού, να μπορούμε να την υποφέρουμε(Α΄ Κορινθίους, ι΄:13).

Να μιμηθούμε και τον απόστολο Παύλο, ο οποίος μας αναφέρει σχετικά: ‘Εν τη πρώτη απολογία μου δεν με παρεστάθη ουδείς, αλλά πάντες με εγκατέλιπον• είθε να μη λογαριασθή εις αυτούς• αλλ' ο Κύριος με παρεστάθη και με ενεδυνάμωσε, διά να πληρωθή δι' εμού το κήρυγμα και να ακούσωσι πάντα τα έθνη• και ηλευθερώθην εκ του στόματος του λέοντος’ (Β΄ Τιμόθεον,δ΄:16,17). Ακόμα και αν κάποιος αδελφός από αδυναμία ή απερισκεψία μας αδικήσει και δεν μας συμπεριφερθεί σωστά, αυτό που θέλει ο Θεός από εμάς είναι να του δείξουμε  αγάπη και σπλάγχνα Χριστού, ώστε να νιώθει ότι έχουμε συγχωρέσει το λάθος του και εφόσον μετανοεί θα εξακολουθεί να είναι αποδεκτός μεταξύ μας.

Ο Κύριος στο Μυστικό Δείπνο υπηρέτησε όλους τους μαθητές Του και τους έπλυνε τα πόδια, ακόμα και του Ιούδα ο οποίος θα Τον παρέδιδε (Ιωάννης, ιγ΄:4-30). Συνεπώς ο Κύριος υπηρετεί ακόμα και αυτόν που ξέρει ότι θα σταθεί αιτία να Τον συλλάβουν  και τελικά να Τον σταυρώσουν. Η αγάπη που ο Κύριος μας δίνει, ας φανεί ακόμα και σε ανθρώπους που γνωρίζουμε ότι  θέλουν να μας βλάψουν, μιας και με αυτή τη συμπεριφορά μας γινόμαστε γνήσια  παιδιά του Θεού, σύμφωνα με το γραμμένο, ‘Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους, οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους, οίτινες σας μισούσι, και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων, οίτινες σας βλάπτουσι και σας κατατρέχουσι, διά να γείνητε υιοί του Πατρός σας του εν τοις ουρανοίς, διότι αυτός ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους’(Ματθαίος,ε΄:43-45). Ο Κύριος συγχώρησε τους σταυρωτές Του, το ίδιο και ο πρωτομάρτυρας Στέφανος συγχώρησε αυτούς που τον λιθοβολούσαν. Αυτό που πρέπει να έχουμε υπόψη είναι ότι όσο πιο κοντά βρισκόμαστε στην παρουσία του Θεού, τόσο ο Πατέρας Θεός θα μας βοηθάει να συγχωρούμε αυτούς που μας κάνουν κακό.

Η ειλικρινής αγάπη έχει χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Το Ευαγγέλιο του Ιησού  Χριστού αναφέρει στην Α΄ Κορινθίους επιστολή, στο 13ο κεφάλαιο, αυτά τα γνωρίσματα  και επιπλέον μας λέει ότι η αγάπη που θέλει ο Θεός να έχουμε, είναι το πιο σημαντικό  από όλα τα εφόδια που δίνει ο  Πατέρας Θεός στα παιδιά Του για την πνευματική τους οικοδομή. Διαβάζοντας εδάφιο-εδάφιο αυτό το κεφάλαιο, θα αναφέρουμε κάποια συμπεράσματα.

Το πρώτο και κύριο συμπέρασμα είναι ότι αν ο άνθρωπος του Θεού λαλεί γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, ή έχει το χάρισμα της προφητείας, ή γνωρίζει  όλα τα μυστήρια και έχει όλη τη γνώση, ή ακόμα  έχει και όλη την πίστη που μετακινεί όρη, ή δωρίσει όλα τα υπάρχοντά του και ακόμα παραδώσει το σώμα του να γίνει θυσία και να καεί, αν παρ’ όλα αυτά δεν έχει αγάπη, σε τίποτα δεν ωφελείται.

Στη συνέχεια βλέπουμε τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας συμπεριφοράς από τα οποία αποδεικνύεται η πραγματική αγάπη. Συγκεκριμένα η αγάπη μακροθυμεί, δηλαδή υπομένει χωρίς θυμό, αλλά με κατανόηση. Η αγάπη αγαθοποιεί, δηλαδή κάνει καλά έργα. Η αγάπη δεν φθονεί, δηλαδή δεν έχει αισθήματα δυσαρέσκειας στην ευτυχία του άλλου. Η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δηλαδή δεν μιλάει με αγένεια. Η αγάπη δεν επαίρεται, δηλαδή αυτός που έχει αγάπη δεν υπερηφανεύεται, αλλά θεωρεί τους άλλους ανώτερους από τον εαυτό του. Η αγάπη δεν ασχημονεί, δηλαδή δεν πράττει απρέπειες. Η αγάπη δεν ζητεί τα εαυτής, δηλαδή αυτός που έχει αγάπη δεν ενεργεί αποβλέποντας  στο ατομικό του συμφέρον. Η αγάπη δεν παροξύνεται, δηλαδή δεν προκαλεί έντονο εκνευρισμό. Η αγάπη δεν διαλογίζεται το κακό, δηλαδή δεν σκέφτεται οτιδήποτε κακό. Η αγάπη δεν χαίρει στην αδικία, δηλαδή δεν χαίρεται όταν ο άλλος αδικείται. Η αγάπη συγχαίρει εις την αλήθεια, δηλαδή χαίρεται εκεί που υπάρχει η αλήθεια. Η αγάπη πάντα ανέχεται, δηλαδή δέχεται χωρίς γογγυσμό κάθε παιδεία του Κυρίου. Η αγάπη πάντα πιστεύει, δηλαδή πιστεύει σε όλο το λόγο του Θεού, χωρίς να προσθέτει ή να αφαιρεί. Η αγάπη πάντα ελπίζει, δηλαδή περιμένει να εκπληρωθούν όλες οι επαγγελίες του Θεού. Η αγάπη πάντα υπομένει, δηλαδή υπομένει κάθε δοκιμασία. Η αγάπη δεν εκπίπτει ποτέ, ενώ οι προφητείες, οι γλώσσες και η γνώση θα καταργηθούν. Αυτό θα συμβεί γιατί στην βασιλεία των ουρανών δεν θα χρειάζονται αυτά τα χαρίσματα, ενώ η αγάπη δεν θα παύσει ποτέ, μιας και ο Θεός είναι αγάπη.

Ολοκληρώνοντας λέμε ότι η αγάπη είναι μέρος του καρπού του Αγίου Πνεύματος (Γαλάτας, ε΄:22) και ο σύνδεσμος της τελειότητας (Κολοσσαείς,γ΄:14). Επίσης είναι η ανώτερη βαθμίδα στην πνευματική κλίμακα πίστη-αρετή-γνώση-εγκράτεια-υπομονή-ευσέβεια-φιλαδελφεία-αγάπη, που αναφέρει ο απόστολος Πέτρος (Β΄ Πέτρου, α΄:3-7). Οπότε έχοντας υπόψη και το γραμμένο, ‘Διότι αύτη είναι η αγάπη του Θεού, το να φυλάττωμεν τας εντολάς αυτού• και αι εντολαί αυτού βαρείαι δεν είναι’(Α΄Ιωάννου, ε΄:3), λέμε ότι η εντολή του Κυρίου, ‘αγαπάτε αλλήλους’, δεν είναι μεν βαρεία αλλά η εκτέλεσή της, απαιτεί την διαρκή πλήρωσή μας με το Άγιο Πνεύμα και την εκ μέρους μας συνεχή και διεξοδική μελέτη και εξέταση της συμπεριφοράς μας. Αμήν!

 

«Και το αίμα θέλει είσθαι εις εσάς διά σημείον επί των οικιών, εις τας οποίας κατοικείτε• και όταν ίδω το αίμα, θέλω σας παρατρέξει, και η πληγή δεν θέλει είσθαι εις εσάς διά να σας εξολοθρεύση, όταν πατάξω την γην της Αιγύπτου» (Έξοδος, ιβ΄:13).
«Καθαρίσθητε λοιπόν από της παλαιάς ζύμης, δια να ήσθε νέον φύραμα, καθώς ήσθε άζυμοι∙ διότι το πάσχα ημών εθυσιάσθη υπέρ ημών, ο Χριστός» (Α΄ Κορινθίους,ε΄:7).

Η εορτή του Πάσχα που λεγόταν και εορτή των αζύμων, ξεκίνησε σαν εορτή του λαού Ισραήλ, που  εορταζόταν κάθε χρόνο την Άνοιξη, τον  πρώτο μήνα του Ισραηλιτικού έτους,  διαρκούσε  7 μέρες και αποτελούσε ανάμνηση της απελευθέρωσης των Ισραηλιτών από τη δουλεία τους στους Αιγυπτίους. Η εορτή περιλάμβανε τη θυσία ενός χρονιάρικου αρνιού ή κατσικιού, το οποίο έπρεπε να φαγωθεί μαζί με άζυμο άρτο και πικρά χόρτα, τη συγκεκριμένη μέρα του μήνα από τους ενοίκους της οικίας, ενώ με το αίμα της θυσίας έπρεπε να βαφούν οι παραστάτες της εξώπορτας της οικίας. Αυτό διότι  μόνο τις οικίες με τους αιματοβαμμένους παραστάτες θα προσπερνούσε ο άγγελος, ενώ στις υπόλοιπες θα έμπαινε και θα θανάτωνε όλα τα πρωτότοκα, ανθρώπους και ζώα. Αυτή η θανατηφόρα ενέργεια του Θεού εναντίον των εξουσιαστών Αιγυπτίων, αποτέλεσε την τελική θεομηνία που  ανάγκασε τον βασιλιά τους Φαραώ, να αφήσει ελεύθερο τον λαό Ισραήλ (Έξοδος, ιβ΄:1-51).

Μετά από περίπου 1400 χρόνια από αυτό το γεγονός, ο Πατέρας Θεός, έστειλε τον Υιό Του Ιησού Χριστό, ο οποίος με το έργο, τη θυσία και την ανάστασή Του  έγινε ‘ο Αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου’ (Ιωάννης,α΄:29).  Αυτό διότι ο Κύριος Ιησούς επέλεξε να πάθει και να θυσιαστεί πάνω στο σταυρό του Γολγοθά, τις ημέρες της εορτής του Εβραϊκού  Πάσχα, ικανοποιώντας μ’ αυτή Του τη θυσία ταυτόχρονα την δικαιοσύνη και αγάπη  του Πατέρα Θεού. Και αυτό διότι η δικαιοσύνη επιβάλλει την τιμωρία του ενόχου, ενώ η αγάπη  τη συγχώρησή του. Γι’ αυτό είναι γραμμένο ‘τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν, διά να γείνωμεν ημείς δικαιοσύνη του Θεού δι' αυτού’ (Β΄Κορινθίους,ε΄:21).

Έτσι μέσω αυτής της θυσίας, ο Κύριος Ιησούς Χριστός σαν αμνός άμωμος και άσπιλος πλήρωσε για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων, δίνοντας τη δυνατότητα σε κάθε  αμαρτωλό άνθρωπο που θα πιστέψει και θα επικαλεστεί το όνομα Του, να καθαριστεί από τις αμαρτίες του και να σωθεί.

Συνεπώς ο Κύριος δεν σταυρώθηκε μάταια, αλλά ο καρπός της θυσίας Του   είναι εκατομμύρια άνθρωποι που πίστεψαν σ’ Αυτόν ανά τους αιώνες και έλαβαν την αιώνια ζωή που προσφέρει.  Γι’ αυτό η θυσία Του είναι μοναδική και αναντικατάστατη  και αυτό γιατί εκεί που η ψυχή μας θα πήγαινε στον αιώνιο θάνατο, ο μόνος αναμάρτητος Κύριος, με το αθώο αίμα της θυσίας Του, έγινε μέσο απολύτρωσης και ιλασμός των αμαρτιών, για όλους τους ανθρώπους όλων των αιώνων που πιστεύουν σ’ Αυτόν, ώστε να μην έχει εξουσία ο θάνατος στην ψυχή τους και να λαμβάνουν δωρεάν  αιώνια ζωή.

Ο Κύριος πέθανε στη θέση μας, για να εξαλείψει το ενοχοποιητικό έγγραφο των αμαρτιών μας, έτσι ώστε όσοι Τον δεχθούμε, ο Πατέρας Θεός να μας αναγεννήσει  και  να μας κάνει παιδιά Του, δίνοντάς μας μία νέα πνευματική καρδιά χωρίς αμαρτία. Βέβαια επειδή απερισκέπτως θα εξακολουθούμε να φταίμε σε πολλά, εφόσον θα μετανοούμε ο Κύριος δεν θα παύει από το να μας καθαρίζει καθημερινά από μικρές ή μεγάλες αμαρτίες που κάνουμε, σύμφωνα με το γραμμένο ‘εάν όμως περιπατώμεν εν τω φωτί, καθώς αυτός είναι εν τω φωτί, έχομεν κοινωνίαν μετ' αλλήλων,και το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού αυτού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας’ (Α΄Ιωάννου,α΄:7).

Καλό είναι να επισημάνουμε ότι  η Ανάσταση του Κυρίου Ιησού δεν είναι συμβολικό αλλά ένα πραγματικό γεγονός και αποτελεί συνέπεια  του γεγονότος ότι ο Κύριος δεν είχε αμαρτία, με αποτέλεσμα ο θάνατος σαν μισθός της αμαρτίας, να μη έχει εξουσία πάνω Του. Γι’ αυτό ο Πατέρας Θεός τον ανέστησε με ουράνιο σώμα και τον κατέστησε μοναδικό σωτήρα και μεσίτη (Πράξεις, δ΄:12,Α΄Τιμόθεον,β:5). Έτσι ο αναστημένος  Κύριος είναι ζωντανός σήμερα και μπορεί να φανερώσει τον εαυτό Του σε κάθε άνθρωπο που Τον επικαλείται, με σκοπό να τον αναστήσει από τον πνευματικό θάνατο που βρίσκεται, ώστε να ζει ελεύθερος σ’ αυτή τη ζωή και  αιώνια μαζί Του.

Ο Κύριος κουβαλώντας τον Σταυρό Του προς το Γολγοθά, έδωσε παράδειγμα σε όσους θέλουμε να Τον ακολουθήσουμε, κουβαλώντας το δικό μας σταυρό,  μέχρι το τέλος της ζωής μας. Όπως ο Κύριος παρέδωσε τον εαυτό Του στο θέλημα του Πατέρα, έτσι και εμείς να παραδίδουμε τον εαυτό μας στο θέλημα του ουράνιου Πατέρα μας, έτσι ώστε με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος που θα μας χορηγεί να κουβαλάμε τον σταυρό μας. Να έχουμε υπόψη ότι το να ακολουθούμε τον Κύριο είναι ένας αγώνας αυταπάρνησης και καθαρισμού από την ‘παλαιά ζύμη’, δηλαδή από τα φρονήματα του κόσμου.

Επίσης να μη ξεχνάμε ότι ο Κύριος ‘λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει, πάσχων δεν ηπείλει, αλλά παρέδιδεν εαυτόν εις τον κρίνοντα δικαίως•’(Α΄ Πέτρου,β΄:23) και ότι πάνω στο σταυρό είπε ‘Πάτερ, συγχώρησον αυτούς• διότι δεν εξεύρουσι τι πράττουσι’ (Λουκάς,κγ΄:34). Γι’ αυτό θέλει και από όσους τον ακολουθούμε, όπως συγχώρεσε  εμάς, αυτό να κάνουμε και εμείς στους εχθρούς μας και γενικά σε όσους δεν μας συμπεριφέρονται καλά(Ματθαίος,ε΄:44-45).

Να γνωρίζουμε και να πιστεύουμε ότι όσο ακολουθoύμε τον  Κύριο, δεν θα είμαστε ποτέ μόνοι μας σε κάθε δυσκολία και πειρασμό που θα συναντάμε, σύμφωνα με τη γραμμένη στο Ευαγγέλιο υπόσχεσή Του, ότι δεν θα μας αφήσει να πειραστούμε πάνω από τη δύναμή μας, αλλά θα κάνει έκβαση ώστε να μπορούμε να υποφέρουμε(Α΄ Κορινθίους. ι΄:13).

Συνοψίζοντας λέμε ότι ο Κύριος δεν ήρθε για να μας δώσει ένα σύνολο εντολών, αλλά ήρθε για να εκπληρώσει με τη θυσία Του το γραμμένο: ‘Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών• η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ' αυτόν• και διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν’(Ησαΐας,νγ΄:5). Ας μη χαθεί λοιπόν η ευκαιρία που δίνεται μέσω της θυσίας  Του, αλλά  ας  την αρπάξει ο καθένας που δεν Τον έχει γνωρίσει σαν προσωπικό του σωτήρα, ώστε να Τον επικαλεστεί και να σωθεί (Πράξεις,β΄:21). Αλλά και όσοι τον γνωρίσαμε σαν σωτήρα, να συνεχίσουμε να Τον επικαλούμαστε, για να εορτάζουμε σωστά το δικό μας Πάσχα, εφαρμόζοντας το γραμμένο, ‘ώστε ας εορτάζωμεν ουχί με ζύμην παλαιάν, ουδέ με ζύμην κακίας και πονηρίας, αλλά με άζυμα ειλικρινείας και αληθείας’ (Α΄ Κορινθίους, ,ε΄:8). Αμήν.

 
Περισσότερα Άρθρα...

Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ. (Αποκάλυψις Ιωάννου α' 08)

Χριστιανισμός Live

Δημοσκόπηση

Τί πιστεύετε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός;
 
mod_vvisit_counterΣήμερα2401
mod_vvisit_counterΕχτές1879
mod_vvisit_counterΑυτή την βδομάδα12376
mod_vvisit_counterΤην προηγούμενη εβδομάδα17722
mod_vvisit_counterΑυτό τον μήνα81007
mod_vvisit_counterΤον προηγούμενο μήνα47667
mod_vvisit_counterΟλές τις ημέρες3239615

We have: 25 guests, 2 bots online
Η IP: 44.192.129.85
 , 
Σήμερα : Μαρ 29, 2024