Μενού

Φόρμα Σύνδεσης



Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;

Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;
 
Αρχική σελίδα
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow

«Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης∙ ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι’ ατής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης» (Εβραίους,ιβ΄:11).

Η παιδεία που επιτρέπει ο Πατέρας Θεός στη ζωή των παιδιών Του, έχει σκοπό τον καθαρισμό τους από κάθε μολυσμό  της σάρκας και του πνεύματος, έτσι ώστε να αποδειχθεί ότι είναι γνήσια και όχι νόθα παιδιά Του.  Για τον λόγο αυτό, αυτή η παιδεία είναι μια ένδειξη αγάπης του Κυρίου προς το παιδί Του, σύμφωνα με το γραμμένο, ‘Διότι όντινα αγαπά Κύριος παιδεύει και μαστιγόνει πάντα υιόν, τον οποίον παραδέχεται.’ (Εβραίους,ιβ΄:6). Στα πλαίσια αυτής της παιδείας, ο Κύριος επιτρέπει να έρθουν στη ζωή μας κάποιες δύσκολες καταστάσεις που μας θλίβουν και δοκιμάζουν τη πίστη μας, ώστε να αυξανόμαστε στην υπομονή και να ολοκληρωνόμαστε πνευματικά (Ιακώβου, α΄:2-4).

Όπως μας πληροφορεί το εισαγωγικό εδάφιο, αρχικά η παιδεία δεν προξενεί χαρά αλλά λύπη, ύστερα όμως αποδίδει σε αυτούς που γυμνάζονται μέσω αυτής, καρπό ειρηνικό δικαιοσύνης. Όπως τα σιτηρά, ενώ σπέρνονται το φθινόπωρο, θα περάσουν τις δύσκολες συνθήκες του χειμώνα, με βροχές, ανέμους και χιόνια, πριν ολοκληρώσουν την καρποφορία τους το καλοκαίρι, έτσι και ο χριστιανός για να καρποφορήσει πνευματικά, πρέπει να βιώσει αντίξοες συνθήκες που θα τον δυναμώσουν πνευματικά και θα τον κάνουν να αποκτήσει εμπειρίες με τις οποίες θα οικοδομείται η πίστη του στον Κύριο. Βέβαια όπως προϋπόθεση για να τελεσφορήσει η καρποφορία των σιτηρών είναι η καλή γη, το νερό και το φώς, που παρέχουν την απαραίτητη τροφή, έτσι και για να μπορέσει ο χριστιανός να αντιμετωπίσει τις αντίξοες συνθήκες και να τελεσφορήσει  η καρποφορία του, πρέπει να τρέφεται πνευματικά με τον λόγο του Κυρίου και να επικοινωνεί αδιάλειπτα με τον Τριαδικό Θεό, μέσω των δια του Αγίου Πνεύματος προσευχών. Έτσι με την παρουσία του Κυρίου μέσα του και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, θα αντιμετωπίζει νικηφόρα κάθε δοκιμασία και θα απολαμβάνει μετά τον ειρηνικό καρπό της.

Συνεχίζοντας θα αναφέρουμε γραφικά παραδείγματα ανθρώπων του Θεού που υπέμειναν την παιδεία που επέτρεψε ο Κύριος στη ζωή τους και στη συνέχεια απόλαυσαν τον ειρηνικό καρπό που τους απέδωσε.

Πρώτο παράδειγμα αναφέρουμε αυτό του Ιωσήφ. Όπως διαβάζουμε στο βιβλίο της Γένεσης, τον Ιωσήφ τον φθόνησαν τα αδέλφια του και ενώ ήθελαν να τον θανατώσουν, τελικά τον πούλησαν σε εμπόρους Μαδιανίτες, οι οποίοι τον έφεραν στην Αίγυπτο και  τον πούλησαν σε ένα αυλικό του Φαραώ, τον Πετεφρή. Όμως ο Κύριος ήταν μαζί με τον Ιωσήφ και τον ευόδωνε σε ότι έκανε. Αυτό το διέκρινε ο Πετεφρής, γι’ αυτό τον κατέστησε επιστάτη σε όλα όσα είχε στον οίκο του. Στη συνέχεια η γυναίκα του Πετεφρή επιθύμησε τον Ιωσήφ και τον προκαλούσε κάθε μέρα να κοιμηθεί μαζί της, αλλά εκείνος αρνιόταν λέγοντάς της ότι αυτό είναι μεγάλο κακό εναντίον του άντρα της και αμαρτία εναντίον του Θεού. Αυτή όταν διαπίστωσε ότι ο  Ιωσήφ δεν ενδίδει στις ορέξεις της, τον συκοφάντησε ότι δήθεν προσπάθησε να τη βιάσει και ο Ιωσήφ κατέληξε στη φυλακή. Ο Κύριος επέχεε έλεος στον Ιωσήφ και  τον ευόδωνε  σε όσα έκανε, γι’ αυτό βρήκε χάρη μπροστά στον αρχιδεσμοφύλακα και του ανέθεσε την ευθύνη όλων των φυλακισμένων. Στη συνέχεια ο Ιωσήφ εξήγησε τα ενύπνια που είδαν δύο αυλικοί του Φαραώ, που ήταν φυλακισμένοι μαζί του, σύμφωνα με τα οποία ο ένας θα αποκαθίστατο στη θέση του και ο άλλος θα θανατωνόταν. Τα ενύπνια επαληθεύθηκαν στην πραγματικότητα όπως εξηγήθηκαν από τον Ιωσήφ. Όταν μετά από δυο χρόνια είδε και ο Φαραώ την ίδια νύχτα δύο ενύπνια, τα οποία κανένας μέσα από το βασίλειό του δεν μπορούσε να τα εξηγήσει, τότε ο αποκατασταθείς αυλικός του σύστησε τον Ιωσήφ. Ο Φαραώ διέταξε και φέρανε τον Ιωσήφ, ο οποίος αφού τόνισε ότι την εξήγηση την δίνει όχι αυτός αλλά ο Θεός, του είπε σαν ερμηνεία  των ενυπνίων,  ότι θα έρθουν 7 έτη αφθονίας και 7 έτη πείνας και γι’ αυτό του πρότεινε να βάλει έναν άνθρωπο φρόνιμο να διαχειριστεί τα 7 χρόνια αφθονίας, αποθηκεύοντας τις επιπλέον ποσότητες σιτηρών, για να διατηρηθεί η ζωή στα χρόνια της πείνας. Ο Φαραώ διόρισε  τον Ιωσήφ γι’ αυτό το έργο και τον έβαλε υπεύθυνο σε όλα τα υπάρχοντα της Αιγύπτου. Τα ενύπνια επαληθεύτηκαν και έτσι ο Θεός σύστησε τον Ιωσήφ  σαν διατηρητή της ζωής τόσο στην Αίγυπτο, όσο και στη γη Χαναάν που ζούσαν ο πατέρας με τα αδέλφια του και τις οικογένειές τους, τους οποίους τελικά ο Ιωσήφ μετέφερε κοντά του, στη γη Γεσέν της Αιγύπτου. Εκεί αυξήθηκαν πάρα πολύ και αποτέλεσαν τον λαό του Θεού που μετά από 400 χρόνια, ο Μωυσής οδήγησε προς τη Γη της επαγγελίας  και μέσω του οποίου γεννήθηκε κατά σάρκα, ο Υιός του Θεού, Ιησούς Χριστός. Σαν συμπέρασμα λέμε ότι μπορεί ο Ιωσήφ να αδικήθηκε από τα αδέλφια του και τη γυναίκα του Πετεφρή, αλλά αυτός υπέμεινε τις ταλαιπωρίες και έμεινε πιστός στον Κύριο παρά τους δελεασμούς της αμαρτίας και παρόλο που μπήκε στη χειρότερη φυλακή, αυτό ήταν σύμφωνα με το τέλειο σχέδιο του Θεού, το τελευταίο μέρος της δοκιμασίας, πριν του δοθεί η μεγάλη ευλογία. Οι άνθρωποι που επέτρεψε ο Κύριος να έρθουν κοντά του, αυτοί ήταν τελικά τα κατάλληλα πρόσωπα, που βοήθησαν τον Ιωσήφ,  να φέρει εις πέρας αυτό που ο Κύριος σχεδίασε για  ωφέλεια  δική του, των οικείων του,  του λαού που διοικούσε και το κυριότερο για να εκπληρωθεί η μέγιστη επαγγελία της ενανθρώπισης του Υιού του Θεού και μόνου σωτήρα, Ιησού Χριστού.

Άλλο γραφικό παράδειγμα είναι αυτό του Ιώβ. Ο Σατανάς ζήτησε την άδεια από τον Θεό να πειράξει τον Ιώβ, με το επιχείρημα ότι ο Ιώβ σέβεται τον Θεό εξαιτίας των δώρων που του παρέχει και ότι αν του τα αφαιρέσει τότε θα Τον βλαστημήσει κατά πρόσωπο. Ο Θεός επέτρεψε στον διάβολο να τον δοκιμάσει και αυτός ενήργησε με τους ανθρώπους που επηρεάζει και τις δυνάμεις που διαθέτει, ώστε την ίδια μέρα να χάσει όλα τα ζώα του και να θανατωθούν οι περισσότεροι δούλοι, οι γιοί και οι κόρες του. Ο Ιώβ όταν πληροφορήθηκε από τους διασωθέντες δούλους, αυτά τα γεγονότα, ‘διέσχισε το επένδυμα αυτού και εξύρισε την κεφαλήν αυτού και έπεσεν επί την γην και προσεκύνησε, και είπε, Γυμνός εξήλθον εκ κοιλίας μητρός μου και γυμνός θέλω επιστρέψει εκεί• ο Κύριος έδωκε και ο Κύριος αφήρεσεν• είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον’(Ιώβ,α΄:20-23). Ο Σατανάς ζήτησε και πήρε νέα άδεια να πειράξει και την υγεία του Ιώβ, οπότε και τον πάταξε με έλκος κακό από τις πατούσες μέχρι την κορυφή του. Όμως ο Ιώβ συνέχισε να υπομένει την παιδεία του, χωρίς να αμαρτάνει. Η δοκιμασία του συνεχίστηκε με τους τρεις φίλους του, οι οποίοι ενώ αρχικά όταν τον είδαν έκλαψαν και για 7 ημερόνυχτα έμειναν μαζί του χωρίς να λένε τίποτα, στη συνέχεια του είπαν επιχειρηματολογώντας ότι όλα αυτά του  συνέβησαν εξαιτίας των αμαρτιών του. Τελικά ‘έστρεψεν ο Κύριος την αιχμαλωσίαν του Ιώβ, αφού προσηυχήθη υπέρ των φίλων αυτού• και έδωκεν ο Κύριος εις τον Ιώβ διπλάσια πάντων των όσα είχε πρότερον’(Ιώβ,μβ΄:20), με αποτέλεσμα ο Ιώβ να αποτελεί ένα παράδειγμα πιστού ανθρώπου που υπέμεινε την δύσκολη παιδεία που επέτρεψε ο Κύριος και  μετά θέρισε τον ειρηνικό καρπό της.

Τέλος αναφέρουμε και το παράδειγμα του πρώην διώκτη, αποστόλου Παύλου, στον οποίο ο Κύριος επέτρεψε μεγάλη παιδεία με θλίψεις, διωγμούς και παθήματα (Β΄ Κορινθίους, ια΄:23-33), όμως απόλαυσε τον ειρηνικό καρπό της, τόσο στον εαυτό του, όσο με τη σωτηρία πάρα πολλών ψυχών, γι’ αυτό πλήρης Πνεύματος Αγίου μας αναφέρει: ‘Τις θέλει μας χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή πείνα ή γυμνότης ή κίνδυνος ή μάχαιρα; Καθώς είναι γεγραμμένον, Ότι ένεκα σου θανατούμεθα όλην την ημέραν. Ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής. Αλλ' εις πάντα ταύτα υπερνικώμεν διά του αγαπήσαντος ημάς. Επειδή είμαι πεπεισμένος ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχαί ούτε δυνάμεις ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε άλλη τις κτίσις θέλει δυνηθή να χωρίση ημάς από της αγάπης του Θεού της εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών’ (Ρωμαίους, η΄:35-39).

Συνοψίζοντας λέμε ότι είναι προς το συμφέρον μας να υπομένουμε την παιδεία που επιτρέπει ο Κύριος στην ζωή μας, γιατί αυτή εργάζεται καρπό ο οποίος θα μείνει αιώνια. Αμήν.

 

«Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε, και ούτως εκπληρώσατε τον νόμον του Χριστού.Διότι εάν τις νομίζη ότι είναι τι ενώ είναι μηδέν, εαυτόν εξαπατά. Αλλ' έκαστος ας εξετάζη το εαυτού έργον, και τότε εις εαυτόν μόνον θέλει έχει το καύχημα και ουχί εις τον άλλον• διότι έκαστος το εαυτού φορτίον θέλει βαστάσει.» (Γαλάτας, ς΄:2-5)

Η εκκλησία του Θεού χαρακτηρίζεται σαν το σώμα του Ιησού Χριστού και σαν οίκος του Θεού (Εφεσίους,ε΄:23, Κολοσσαείς,α΄:18,24, Α΄Τιμόθεον,γ΄:15). Συνεπώς μέσα στην εκκλησία του Θεού συνυπάρχουμε με τα εν Χριστώ αδέλφια μας και σαν μέλη του σώματος του Ιησού Χριστού, έχουμε μεν διαφορετικό έργο άλλα αλληλεξαρτόμαστε  και συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον. Γι’ αυτό όπως συμβαίνει με το φυσικό μας σώμα που όταν ένα μέλος του πάσχει τα υπόλοιπα μέλη κινούνται προς βοήθεια ώστε να θεραπευθεί το πάσχων μέλος, το ίδιο πρέπει να συμβαίνει μεταξύ των μελών του πνευματικού σώματος της εκκλησίας.

Βέβαια σύμφωνα με το εδάφιο που προηγείται του εδαφίου  τίτλου του άρθρου, που μας συμβουλεύει λέγοντας,‘Αδελφοί, και εάν άνθρωπος απερισκέπτως πέση εις κανέν αμάρτημα, σεις οι πνευματικοί διορθόνετε τον τοιούτον με πνεύμα πραότητος, προσέχων εις σεαυτόν, μη και συ πειρασθής’ (Γαλάτας, ς΄:1), μπορούμε να πούμε ότι έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που πλησιάζουμε για να βοηθήσουμε έναν αδελφό της εκκλησίας μας, που έπεσε απερίσκεπτα σε ένα αμάρτημα. Αυτοί που επωμίζονται αυτό το δύσκολό έργο πρέπει να έχουν υπόψη ότι πάνε να σηκώσουν το βάρος του πεσμένου αδελφού ώστε να τον βοηθήσουν να σηκωθεί, τον δε τρόπο τους πρέπει να τον χαρακτηρίζει πνεύμα πραότητας και επιείκειας και όχι οργής και αυστηρότητας. Συνεπώς στόχος των πνευματικών αδελφών είναι ‘να μη εκτραπή το χωλόν, αλλά μάλλον να θεραπευθή’(Εβραίους, ιβ΄:13).

Γι’ αυτό μέσα στην εκκλησία του Ιησού Χριστού δεν καλούμαστε να είμαστε παρατηρητές της αμαρτίας των αδελφών μας, αλλά «νοσηλευτές» που θα περιθάλπουμε τις πληγές τους. Έτσι όταν βλέπουμε τον αδελφό μας να έχει πέσει πνευματικά και να μην μπορεί να σηκωθεί μόνος του, εκεί είναι που πρέπει να ενεργήσουμε σαν τον καλό Σαμαρείτη της σχετικής παραβολής.

Διαβάζουμε σ’ αυτή την παραβολή για ένα άνθρωπο ο οποίος πήγαινε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ και έπεσε σε ληστές οι οποίοι τον γύμνωσαν, τον καταπλήγωσαν  και τον άφησαν μισοπεθαμένο. Κατά συγκυρία περνούσε από εκείνο τον δρόμο ένας ιερέας, αλλά όταν είδε τον πληγωμένο άνθρωπο, πέρασε από το άλλο μέρος. Παρομοίως και ένας Λευίτης που περνούσε από εκεί και είδε αυτόν τον άνθρωπο, πέρασε και αυτός από το άλλο μέρος. Στη συνέχεια  όμως ένας Σαμαρείτης που περνούσε  από το ίδιο μέρος, τον είδε και τον σπλαχνίστηκε. Τον πλησίασε και έδεσε τις πληγές του, χύνοντας πάνω τους λάδι και κρασί. Μετά τον ανέβασε πάνω στο ζώο του και τον μετέφερε σε ξενοδοχείο, όπου τον επιμελήθηκε. Την επόμενη μέρα πριν φύγει, έδωσε 2 δηνάρια στον ξενοδόχο και του είπε να τον επιμεληθεί και ότι θα δαπανούσε περισσότερο, όταν ξαναερχόταν θα του τα απέδιδε (Λουκάς,ι΄:30-35).

Αυτό που λέμε σαν συμπέρασμα αυτής της παραβολής είναι ότι άσχετα  αν αυτός ο άνθρωπος έκανε λάθος που έφευγε από την Ιερουσαλήμ (πόλη ευλογίας) στην  Ιεριχώ (πόλη κατάρας), μιας και δεν μας ανήκει να κρίνουμε την πράξη του καθενός, αυτό που ο Κύριος μας συστήνει είναι να γίνουμε ουσιαστικά πλησίον, περιθάλποντας  κάθε  πληγωμένο που Αυτός μας φέρνει πλησίον. Δόθηκε μια ευκαιρία στον ιερέα και στον Λευίτη να γίνουν πλησίον περιθάλποντας τον πληγωμένο άνθρωπο, αλλά δεν τον σπλαχνίστηκαν και απομακρύνθηκαν. Παρότι ήταν θρησκευτικοί λειτουργοί και αυτοί όφειλαν πρώτοι να βοηθήσουν τον πληγωμένο συνάνθρωπό τους, δεν το έπραξαν αλλά αδιαφόρησαν.

Έτσι και εμείς, μπορεί να βλέπουμε πληγωμένους μπροστά μας και ο Κύριος να μας δίνει ευκαιρίες να εφαρμόζουμε τον λόγο Του, όμως το ερώτημα είναι, ‘η καρδιά μας θέλει να εφαρμόζει τον λόγο του Θεού;’ ή με άλλα λόγια, ‘θέλουμε να έχουμε σε προτεραιότητα τα πνευματικά στη ζωή μας και να βοηθάμε στη λύση του προβλήματος του πλησίον μας; Σε μας ανήκει το πώς θα ζήσουμε τον λόγο του Θεού και το κατά πόσο θέλουμε να τον εφαρμόζουμε,  δείχνοντας έμπρακτα ότι σπλαχνιζόμαστε τον πονεμένο, με τα έργα πίστεως που ο Κύριος θέλει να πράττουμε. Το ‘λάδι’, το ‘κρασί’ και τα ‘δηνάρια’ που θα χρησιμοποιήσουμε για την αποκατάσταση του αδελφού ή της αδελφής μας, ή οποιουδήποτε συνανθρώπου που μας φέρνει ο Κύριος, θα μας τα προμηθεύσει ο Πατέρας Θεός.

Βέβαια επειδή το να εκτελέσει κάποιος σωστά το ρόλο του ‘καλού Σαμαρείτη’, απαιτεί δαπάνη χρόνου, κόπου, χρημάτων και αλλαγή του προγράμματός του, καλό είναι κάθε παιδί του Θεού  προσευχόμενο να λέει μεταξύ των άλλων, ‘Κύριε βοήθησε με να γίνομαι ουσιαστικά πλησίον, σ’ αυτόν που με φέρνεις ή μου φέρνεις πλησίον’. Να γνωρίζουμε  ότι η απάντηση αυτού του αιτήματος, συμπορεύεται με την παιδεία του Πατέρα Θεού που επιτρέπει στη ζωή μας, μέσω δοκιμασιών και θλίψεων, ώστε έχοντας εμπειρία της παρηγορίας του Ουράνιου Πατέρα μας, στις δικές μας θλίψεις, να παρηγορούμε και εμείς όσους περνάνε θλίψη  (Β΄ Κορινθίους,α΄: 4).

Για τον Κύριο μας Ιησού Χριστό είναι γραμμένο: ‘Όστις εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη διά την ευλάβειαν αυτού, καίτοι ων Υιός, έμαθε την υπακοήν αφ' όσων έπαθε,  και γενόμενος τέλειος, κατεστάθη αίτιος σωτηρίας αιωνίου εις πάντας τους υπακούοντας εις αυτόν, ονομασθείς υπό του Θεού αρχιερεύς κατά την τάξιν Μελχισεδέκ•(Εβραίους, ε΄:7-10). Συνεπώς για να μπορέσει ο Κύριος να βαστάξει πάνω στο σταυρό του Γολγοθά, τις αμαρτίες, τις θλίψεις και τις ασθένειές μας, έκανε μεγάλο αγώνα ένθερμων δεήσεων και ικεσιών και υπέμεινε μεγάλο αγώνα παθημάτων. Έτσι και εμείς για να μπορέσουμε να σηκώσουμε ‘τα βάρη   αλλήλων’, είναι απαραίτητο να επικοινωνούμε  με τον Τριαδικό Θεό, μέσω της αδιάλειπτης  εν Πνεύματι Αγίω προσευχής και να υπομείνουμε τον ανάλογο με την πνευματική μας ηλικία αγώνα παθημάτων.

Επιπλέον είναι σημαντικό να επισημάνουμε με βάση τα αρχικά εδάφια, ότι η αιτιολόγηση ‘Διότι εάν τις νομίζη ότι είναι τι ενώ είναι μηδέν, εαυτόν εξαπατά’, στην προτροπή, ‘Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε’, μας κάνει να συμπεράνουμε ότι αυτός που δεν εκτελεί αυτή την προτροπή, νομίζει ότι είναι ‘κάποιος’, δηλαδή βρίσκεται σε υπερηφάνεια. Επίσης η αιτιολόγηση, ‘διότι έκαστος το εαυτού φορτίον θέλει βαστάσει’, στην προτροπή, ‘έκαστος ας εξετάζη το εαυτού έργον’, ένα από τα συμπεράσματα που μας βοηθάει να βγάλουμε είναι ότι το ‘βάρος’ του άλλου που ο Κύριος μας βάζει να βαστάξουμε, αποτελεί ένα μέρος του δικού μας φορτίου ή καλύτερα του προσωπικού μας σταυρού, που ο Κύριος θέλει να σηκώνουμε κάθε μέρα και  γι’ αυτό θα μας δίνει τη δύναμη να τον σηκώσουμε, έτσι ώστε να μάθουμε την υπακοή και να καυχόμαστε σ’ Αυτόν και όχι σε άνθρωπο.

Να μη ξεχνάμε ακόμη ότι όταν  Κύριος μας Ιησούς Χριστός θα έρθει στη δόξα Του, με όλους τους αγίους αγγέλους Του, θα καθίσει στον θρόνο Του και το κριτήριο με το οποίο θα κρίνει όλα τα έθνη που θα συναχθούν μπροστά Του, για να κληρονομήσουν την ετοιμασμένη βασιλεία από καταβολής κόσμου, είναι το αν βάσταξαν ‘τα βάρη’ των αδελφών Του των ελαχίστων. Δηλαδή αν τους έδιναν να φάνε όταν πεινούσαν, τους έδιναν να πιούν όταν διψούσαν, σαν ξένους τους φιλοξένησαν, τους έδιναν ρούχα να ντυθούν,  τους επισκέφτηκαν όταν ήταν άρρωστοι  ή φυλακισμένοι (Ματθαίος,κε΄:31-46).

Συνοψίζοντας λέμε ότι ο Κύριος δίνει μεγάλη σημασία στην υπηρεσία στον ελάχιστο αδελφό Του, δηλαδή στο σωσμένο παιδί του Θεού, μιας και ο ίδιος ο Κύριος είναι ο πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών (Ρωμαίους,η΄:29). Ο Κύριος θα κρίνει με βάση τη δική Του δικαιοσύνη του και όχι με την ανθρώπινη, ‘διότι εκείνο, το οποίον μεταξύ των ανθρώπων είναι υψηλόν, βδέλυγμα είναι ενώπιον του Θεού’(Λουκάς, ις΄:15). Ας μεριμνούμε να σηκώνουμε το βάρος το οποίο βαραίνει τον αδελφό μας, την αδελφή μας ή τον συνάνθρωπό μας, γιατί αυτό μετράει μπροστά στα μάτια του Κυρίου και είναι σαν να το κάνουμε στον ίδιο τον Κύριο. Αμήν!

 
Περισσότερα Άρθρα...

Και το Πνεύμα και η νύμφη λέγουσιν· Ελθέ. Και όστις ακούει, ας είπη. Ελθέ. Και όστις διψά, ας έλθη, και όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ της ζωής. (Αποκάλυψις Ιωάννου ιβ' 27)

Χριστιανισμός Live

Δημοσκόπηση

Τί πιστεύετε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός;
 
mod_vvisit_counterΣήμερα2665
mod_vvisit_counterΕχτές1879
mod_vvisit_counterΑυτή την βδομάδα12640
mod_vvisit_counterΤην προηγούμενη εβδομάδα17722
mod_vvisit_counterΑυτό τον μήνα81271
mod_vvisit_counterΤον προηγούμενο μήνα47667
mod_vvisit_counterΟλές τις ημέρες3239879

We have: 20 guests online
Η IP: 44.211.58.249
 , 
Σήμερα : Μαρ 29, 2024