Μενού

Φόρμα Σύνδεσης



Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;

Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;
 
Αρχική σελίδα
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow

«αγρυπνείτε και προσεύχεσθε, δια να μη εισέλθητε εις πειρασμόν∙ το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σάρξ ασθενής»(Μάρκος,ιδ΄:38)

Πολλές φορές στο Ευαγγέλιο ο Κύριος Ιησούς προτρέπει τους μαθητές του να είναι άγρυπνοι. Το παραπάνω εδάφιο αναφέρεται στον πνευματικό αγώνα που έχει ο χριστιανός κατά τον οποίο πρέπει να είναι πνευματικά άγρυπνος και να προσεύχεται έτσι ώστε να νικάει κάθε πειρασμό που θα του έλθει, ακόμα και τη στιγμή που δεν περιμένει. Λέγοντας πειρασμό εννοούμε κάθε επιθυμία αντίθετη με το θέλημα του Θεού, η οποία προέρχεται είτε από τον εαυτό μας είτε από εισηγήσεις πονηρών πνευμάτων. Αυτές οι επιθυμίες έχουν να κάνουν με ενέργειες που ο λόγος του Κυρίου ονομάζει έργα της σαρκός και τα οποία ο απόστολος Παύλος τα απαριθμεί λέγοντας: «Φανερά δε είναι τα έργα της σαρκός, τα οποία είναι μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων, περί των οποίων σας προλέγω, καθώς και προείπον, ότι οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει.» (Γαλάτας, ε΄:19-21)
Αυτά τα  έργα της σαρκός, μπορεί  ο πιστός να τα αντιμετωπίσει νικηφόρα μόνο αν φοράει και χρησιμοποιεί σωστά την πνευματική του πανοπλία (Εφεσίους, ς΄:16).  Ο διάβολος πείραξε και τον Κύριο Ιησού, για σαράντα μέρες στην έρημο, με κάθε είδους πειρασμό. Ο Κύριος αντιμετώπισε νικηφόρα τους πειρασμούς του διαβόλου, με νηστεία, προσευχή και χρησιμοποιώντας  σωστά  το γραμμένο λόγο του Θεού, δείχνοντας μας έτσι τον  τρόπο για το πώς θα αντιμετωπίζουμε τους δικούς μας πειρασμούς. Ένας συνηθισμένος πειρασμός του πονηρού είναι οι κατηγορίες εναντίον του Θεού και των αδελφών, για κάθε δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζουμε. Γι’ αυτό ο λόγος του Κυρίου μας γνωστοποιεί τα εξής: «Μηδείς πειραζόμενος ας λέγη, Ότι από του Θεού πειράζομαι∙ διότι ο Θεός είναι απείραστος κακών, και αυτός ουδένα πειράζει. Πειράζεται δε έκαστος, υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας παρασυρόμενος και δελεαζόμενος. Έπειτα η επιθυμία αφού συλλάβη, γεννά την αμαρτίαν∙ η δε αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατον» (Ιακώβου, α΄:13-15). Βέβαια πειρασμός με την έννοια της δοκιμασίας προέρχεται και από ενάντιους ανθρώπους που δεν μας  δέχονται επειδή εμείς έχουμε γνωρίσει τον Ιησού Χριστό: «Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή» (Β΄ Τιμόθεον,γ΄:12). 
Η πνευματική επαγρύπνηση του χριστιανού είναι απαραίτητη για να μη νικιέται από τον πειρασμό και επιτυγχάνεται με την εν Πνεύματι Αγίω προσευχή και μελέτη του λόγου του Θεού. Με την προσευχή ο χριστιανός πληρώνεται με Άγιο Πνεύμα που είναι Θεός και μας δίνει δύναμη να καταπολεμάμε τους πειρασμούς του διαβόλου και τις σαρκικές επιθυμίες που είναι έχθρα προς τον Θεό. Με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος εντός του ανθρώπου, μορφώνεται ο καρπός του Αγίου Πνεύματος που είναι: «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια»(Γαλάτας,ε΄:22). Η προσευχή επιδρά προληπτικά σε μελλοντικό πειρασμό τον οποίο δεν γνωρίζουμε  αλλά όταν συμβεί, θα έχουμε τη δύναμη του Θεού μέσα μας ώστε να αντισταθούμε. Για παράδειγμα, την νύχτα που συλλάβανε τον Κύριο Ιησού, όταν μια δούλη και άλλοι παρεστώτες, αναγνώρισαν τον Πέτρο  σαν μαθητή του Κυρίου, εκείνος άρχισε να αναθεματίζει και να ορκίζεται ότι δεν γνωρίζει τον Κύριο Ιησού. Βέβαια ο Πέτρος κατάλαβε το λάθος του και έκλαψε πικρά (Μάρκος,ιδ΄:66-72). Όμως ο Κύριος Ιησούς είχε προειδοποιήσει τον Πέτρο ότι θα τον απαρνιόταν, αλλά αυτός δεν Τον άκουσε όταν τον πρότρεψε να προσεύχεται ώστε να μην έρθει σε πειρασμό. 
Όσο αφορά τη σχέση πνευματικής επαγρύπνησης και μελέτης του λόγου του Θεού, λέμε πρώτα ότι ο λόγος του Θεού, είναι η μάχαιρα του  Πνεύματος (Εφεσίους, ς΄:17), όπως επίσης και ότι είναι ‘ζων και ενεργός και κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν και διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και διερευνά τους διαλογισμούς και τας εννοίας της καρδίας’(Εβραίους, δ΄:12). Είπαμε επίσης ότι όταν πειραζόταν ο Κύριος από τον διάβολο, του απαντούσε με τα πρέποντα εδάφια από το λόγο του Θεού, μιας και ένας από τους πιο δύσκολους πειρασμούς του πονηρού είναι η διαστρέβλωση του λόγου του Θεού. Πολλά εδάφια του Ευαγγελίου προτρέπουν σε πνευματική επαγρύπνηση και σπουδή. Αναφέρουμε μερικά:

«…μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν•  διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το ενεργείν κατά την ευδοκίαν αυτού.» (Φιλιππησίους, β΄:12,13)

«Και δι’ αυτό δε τούτο, καταβαλόντες πάσαν σπουδήν, προσθέσατε εις την πίστην σας την αρετήν, εις δε την αρετήν την γνώσιν, εις δε την γνώσιν την εγκράτειαν, εις δε την εγκράτειαν την υπομονήν, εις δε την υπομονήν την ευσέβειαν, εις δεν την ευσέβειαν την φιλαδελφίαν, εις δε την φιλαδελφίαν την αγάπην. Διότι, εάν ταύτα υπάρχωσιν εις εσάς και περισσεύωσι, σας καθιστώσι ουχί αργούς ουδέ ακάρπους εις την επίγνωσιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού»(Β΄ Πέτρου, α΄:5-8).

«Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης∙ δια να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν»( Β΄ Τιμόθεον,γ΄:16-17).

«Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε ποία ώρα έρχεται ο Κύριος υμών. Τούτο δε γινώσκετε, ότι εάν ήξευρεν ο οικοδεσπότης εν ποία φυλακή της νυκτός έρχεται ο κλέπτης, ήθελεν αγρυπνήσει, και δεν ήθελεν αφήσει να διορυχθή η οικία αυτού. Δια τούτο και σεις γίνεσθε έτοιμοι∙ διότι καθ’ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου» (Ματθαίος,κδ΄:42-44).

Ο Κύριος Ιησούς μας γνωστοποίησε: «Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα∙ ει δε μη, ήθελον σας ειπεί∙ υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον. Και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι, και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, δια να ήσθε και σείς όπου είμαι εγώ»(Ιωάννης,ιδ΄:2-3). Έτσι όλοι όσοι έχουμε γνωρίσει τον Κύριο Ιησού σαν προσωπικό μας Σωτήρα πιστεύουμε ότι θα έλθει πάλι, για να μας παραλάβει και να μεταμορφώσει τα σώματά μας από επίγεια σε επουράνια(Α΄ Κορινθίους, ιε΄:50-58, Α΄ Θεσσαλονικείς, δ΄:13-18). Γι’ αυτό πρέπει να αγρυπνούμε πνευματικά και με φόβο και τρόμο να εργαζόμαστε την σωτηρία που μας έχει δώσει ο Κύριος. Βέβαια αυτό επιτυγχάνεται, όχι με δική μας δύναμη ή ισχύ αλλά με την βοήθεια του Αγίου Πνεύματος που είναι εντός μας, της οποίας όμως βοήθειας το μέτρο εξαρτάται από τη δική μας θέληση. Αμήν!

 

«Εάν όμως εγνωρίζετε τι είναι ‘Έλεον θέλω και ουχί θυσίαν,’ δεν ηθέλετε καταδικάσει τους αθώους» (Ματθαίος, ιβ΄:7)
Ο Πατέρας Θεός έστειλε τον Υιό Του Ιησού Χριστό για να θυσιαστεί πάνω στο σταυρό του Γολγοθά, πληρώνοντας με αυτή τη θυσία για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων.  Έτσι αποδείχθηκε η αγάπη  του Θεού για τον κόσμο, με τη σωτηρία που δίνεται δωρεάν δια του Ιησού Χριστού, σε όποιον πιστέψει σ’ Αυτόν. Ο Κύριος Ιησούς μας δίδαξε την αγάπη του Θεού αποκαλύπτοντας το μέγα έλεος του Θεού με τη συγχώρηση   των αμαρτιών μας, έτσι ώστε να λάβουμε μέρος στην αιώνια Ουράνια Βασιλεία του Θεού. Ο Κύριος Ιησούς μας έδωσε το Ευαγγέλιό Του (Καινή Διαθήκη) με το οποίο αποκαλύπτει πώς θέλει να ζουν όσοι τον έχουν γνωρίσει σαν προσωπικό τους Σωτήρα. Βασιλικός νόμος του Ευαγγελίου είναι η αγάπη για τον πλησίον, ακόμα και για τον εχθρό.  Επειδή εκείνος  συγχωρεί τις αμαρτίες μας, θέλει και εμείς να συγχωρούμε εκείνους που φταίνε σε μας και να μη εκδικούμαστε. Με το να συγχωρούμε όσους αμάρτησαν σε μας, αποδεικνύουμε ότι έχουμε εκτιμήσει σωστά τη συγχώρηση των πολύ περισσότερων δικών μας αμαρτιών από τον Κύριο. Γι’ αυτό ο ίδιος ο Κύριος θέτει αυτή τη συγχώρηση εκ μέρους μας, σαν προϋπόθεση  για να συνεχίσει να συγχωρεί τις δικές μας αμαρτίες. Αναφέρουμε σχετικά εδάφια:

«Διότι εάν συγχωρήσητε εις τους ανθρώπους τα πταίσματα αυτών, θέλει συγχωρήσει και εις εσάς ο Πατήρ σας ο ουράνιος• εάν όμως δεν συγχωρήσητε εις τους ανθρώπους τα πταίσματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ σας θέλει συγχωρήσει τα πταίσματά σας» (Ματθαίος, ς΄: 14-15)
«Δούλε πονηρέ, παν το χρέος εκείνο σοι αφήκα, επειδή με παρεκάλεσας•  δεν έπρεπε και συ να ελεήσης τον σύνδουλόν σου, καθώς και εγώ σε ηλέησα;  Και οργισθείς ο κύριος αυτού παρέδωκεν αυτόν εις τους βασανιστάς, εωσού αποδώση παν το οφειλόμενον εις αυτόν. Ούτω και ο Πατήρ μου ο επουράνιος θέλει κάμει εις εσάς, εάν δεν συγχωρήσητε εκ καρδίας σας έκαστος εις τον αδελφόν αυτού τα πταίσματα αυτών.» (Ματθαίος, ιη΄: 32-35)
«Και όταν ίστασθε προσευχόμενοι, συγχωρείτε εάν έχητέ τι κατά τινός, διά να συγχωρήση εις εσάς και ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς τα αμαρτήματά σας.  Αλλ' εάν σεις δεν συγχωρήτε, ουδέ ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς θέλει συγχωρήσει τα αμαρτήματά σας.» (Μάρκος, ια΄:25,26).
«Και μη κρίνετε, και δεν θέλετε κριθή• μη καταδικάζετε, και δεν θέλετε καταδικασθή• συγχωρείτε, και θέλετε συγχωρηθή» (Λουκάς, ς΄: 37).
Γι’ αυτό άλλωστε μας συστήνει να λέμε όταν προσευχόμαστε:
«… συγχώρησον εις ημάς τας αμαρτίας ημών, καθώς και ημείς συγχωρούμεν εις τους αμαρτάνοντας εις ημάς» (Ματθαίος, ς΄: 12). Γι’ αυτό καλό είναι να μη λέμε τυπικά αυτή τη προσευχή, που μας είπε να λέμε ο ίδιος ο Κύριος, αλλά ότι λέμε να το εννοούμε, έτσι ώστε να μη λέμε ψέμματα.
Επί πλέον λέμε ότι ο Κύριος υψώνει ακόμα πιο ψηλά τον πήχη της συγχώρησης, συστήνοντας:
«Εγώ όμως σας λέγω, Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους οίτινες σας μισούσι, και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων οίτινες σας βλάπτουσι και σας κατατρέχουσι∙ δια να γείνητε υιοί του Πατρός σας του εν τοις ουρανοίς, διότι αυτός ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς, και βρέχει επί δικαίους και αδίκους» (Ματθαίος, ε΄:44-45). 
Αυτή η νέα διδασκαλία του Κυρίου, που είναι γραμμένη στη Καινή Διαθήκη, αντιμετώπισε αντιπαλότητα κυρίως από την τότε θρησκευτική εξουσία που ήταν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι και αυτό γιατί δεν ήθελαν να πιστέψουν ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν ο Υιός του Θεού. Ακόμη οι  γραμματείς και οι Φαρισαίοι είχαν βάλει ανθρώπινες παραδόσεις στο λαό Ισραήλ, μερικές από τις οποίες ακύρωναν τις εντολές του Θεού (Μάρκος,ζ΄:1-23). Ο Κύριο Ιησούς τους έλεγξε γι’ αυτές τις προσθαφαιρέσεις στις  εντολές του Θεού,  γι’ αυτό αυτοί Τον φθονούσαν και ήθελαν να Τον σκοτώσουν. Οι Φαρισαίοι καυχιόταν  ότι τηρούσαν το νόμο  του Μωυσή και έλεγχαν τον Κύριο ότι δεν τηρούσε την αργία του Σαββάτου, διότι θεράπευε ασθενείς τη μέρα αυτή.  Ο Κύριος όμως τους είπε:
«Εάν όμως εγνωρίζετε τι είναι Έλεον θέλω και ουχί θυσίαν, δεν ηθέλετε καταδικάσει τους αθώους» (Ματθ. ιβ΄:1-14). 
Αυτό ήταν και είναι το μήνυμα του Κυρίου Ιησού, όπως Εκείνος μας ελέησε, θέλει και εμείς να ελεούμε τον συνάνθρωπό μας, γι’ αυτό  μας λέει:
«Μακάριοι οι ελεήμονες∙ διότι αυτοί θέλουσιν ελεηθή» (Ματθαίος, ε΄:7), Ακόμα και στη Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται: «Αυτός σοι έδειξεν, άνθρωπε, τι το καλόν∙ και τι ζητεί ο Κύριος παρά σου, ειμή να πράττης το δίκαιον, και να αγαπάς έλεος, και να περιπατής ταπεινώς μετά του Θεού σου;» (Μιχαίας, ς΄: 8). Δεν θέλει Θεός να καυχόμαστε  ότι τηρούμε  τις εντολές Του, αλλά να αγαπούμε το έλεος και το ταπεινό περπάτημα μαζί Του. Διότι δεν σωθήκαμε γιατί εκτελέσαμε τις εντολές του νόμου αλλά με τη χάρη που έκανε ο Θεός σε εμάς αφού μετανοήσαμε και πιστέψαμε στον Υιό Του Ιησού Χριστό. 
Έλεος, όπως είναι φυσικό και επόμενο, πρέπει να δείχνουμε πρώτα στα αδέλφια μας  μέσα στην εκκλησία,
‘διότι όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού, τον οποίον είδε, τον Θεόν, τον οποίον δεν είδε πως δύναται να αγαπά;’ (Α΄Ιωάννου, δ΄: 20). Με έργα πρέπει να δείξουμε το έλεος μας στα αδέλφια της εκκλησίας: «Όστις όμως έχη τον βίον του κόσμου, και θεωρή τον αδελφόν αυτού ότι έχει χρείαν, και κλείση τα σπλάχνα αυτού απ’ αυτού, πως η αγάπη του Θεού μένει εν αυτώ; Τεκνία μου, μη αγαπώμεν με λόγον, μηδέ με γλώσσαν, αλλά με έργον και αλήθειαν»(Α΄ Ιωάννου, γ΄:17-18). 
Ο Πατέρας Θεός συμπληρώνει την προτροπή
«Διότι έλεος θέλω, και ουχί θυσίαν∙», λέγοντας, «και επίγνωσιν Θεού μάλλον παρά ολοκαυτώματα» (Ωσηέ, ς΄:6). Η έλλειψη ελέους αποδεικνύει την έλλειψη επίγνωσης του Θεού. Γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος, λέει:«…δεν παύομαι ευχαριστών τον Θεόν υπέρ υμών, μνημονεύων υμάς εν ταις προσευχαίς μου,δια να σας δώση ο Θεός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο Πατήρ της δόξης, πνεύμα σοφίας και αποκαλύψεως, εις επίγνωσιν αυτού∙ ώστε να φωτισθώσιν οι οφθαλμοί του νοός σας, εις το να γνωρίσητε ποία είναι η ελπίς της προσκλήσεως αυτού, και τις ο πλούτος της δόξης της κληρονομίας αυτού εις τους αγίους» (Εφεσ., α΄:16-18). Ευχόμαστε όλοι οι πιστοί να λάβουμε ‘πνεύμα σοφίας και αποκαλύψεως’ ώστε να φθάσουμε στην επίγνωση Θεού. Αμήν!

 
Περισσότερα Άρθρα...

Όσοι δε εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας εις το όνομα αυτού· οίτινες ουχί εξ αιμάτων ουδέ εκ θελήματος σαρκός ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ' εκ Θεού εγεννήθησαν. (Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον α' 12)

Χριστιανισμός Live

Δημοσκόπηση

Τί πιστεύετε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός;
 
mod_vvisit_counterΣήμερα509
mod_vvisit_counterΕχτές1698
mod_vvisit_counterΑυτή την βδομάδα9056
mod_vvisit_counterΤην προηγούμενη εβδομάδα20353
mod_vvisit_counterΑυτό τον μήνα43855
mod_vvisit_counterΤον προηγούμενο μήνα84277
mod_vvisit_counterΟλές τις ημέρες3286740

We have: 22 guests, 1 bots online
Η IP: 3.138.33.178
Mozilla 5.0, 
Σήμερα : Απρ 19, 2024