Όλοι, λίγο ή πολύ, έχουμε πάει σε καρναβάλια. Ότι έκαναν οι άλλοι τα κάναμε και εμείς. Μεταμφιεζόμασταν, πειράζαμε, πίναμε, γλεντούσαμε και χορεύαμε γιατί αυτά επέβαλλε το καθιερωμένο σχεδόν παγκόσμια έθιμο και επί πλέον γιατί αυτά μας έδιναν κάποια έστω πρόσκαιρη χαρά.
Ας εστιάσουμε όμως λίγο σ’ αυτόν τον τρόπο χαράς. Όλοι ή οι περισσότεροι μεταμφιέζονται. Οι άνδρες ντύνονται γυναίκες και το αντίθετο. Στις μάσκες προσώπων βλέπουμε μορφές ζώων, μάγισσες, ‘σατανάδες’ και διάφορες άλλες μορφές που προκαλούν γέλιο, ειρωνεία ή τρόμο. Κυρίαρχα στοιχεία σε όλες τις καρναβαλικές εκδηλώσεις ανά τον κόσμο είναι η πολύ βωμολοχία , εικόνες και λέξεις με σεξουαλικά μηνύματα, άσεμνες ενδυμασίες, οι ειρωνείες και τα πειράγματα. Όλα αυτά φαίνονται «ωραία» στα μάτια και τα αυτιά των ανθρώπων και στα πλαίσια του εθίμου έχουν γίνει αποδεκτά από την μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων. Βέβαια σε αρκετές περιπτώσεις, κυρίως στην χώρα μας, οι καρναβαλικές εκδηλώσεις συνοδεύονται και από άλλα έθιμα όπως η παρασκευή ορισμένων φαγητών, οι παραδοσιακοί χοροί και τα τραγούδια, το άναμμα φωτιών κ.ά. που δεν χαρακτηρίζονται από τα προηγούμενα άσχημα στοιχεία.
Όμως πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα καρναβάλια έχουν τις ρίζες τους στα Σατουρνάλια (Κρόνια Όργια), στις Διονυσιακές λατρείες και στα Ελευσίνια Μυστήρια που όλα προέρχονται από ειδωλολατρικές λατρείες. Δηλαδή πρέπει να γνωρίζει ο κάθε άνθρωπος που αποκαλεί τον εαυτό του Χριστιανό ότι συμμετέχει σε μια εορτή με ειδωλολατρικές ρίζες. Είναι σωστό χάρη του εθίμου, να παίζουμε τζόγο την πρωτοχρονιά και να λέμε ψέματα την πρωταπριλιά; Είναι σωστό χάρη του εθίμου, όχι μόνο να μη μας ενοχλούν καθόλου οι βωμολοχίες ή τα σεξουαλικά μηνύματα των ανθρώπων αλλά να μας χαροποιούν;
Αν βαδίζουμε σύμφωνα με αυτά τα έθιμα τότε μπορεί να έχουμε το όνομα ‘Χριστιανός’ αλλά ο Χριστός δεν κατοικεί μέσα στην καρδιά μας. Άλλωστε ο απόστολος Παύλος στην προς Γαλάτες επιστολή, (κεφ. ε΄εδαφ.21) μας λέει για τα έργα της σαρκός και αναφέρει μεταξύ των άλλων την λέξη ‘κώμοι’. Οι κύριες ερμηνείες της λέξης ‘κώμος’ είναι ΄μεγάλο γλέντι με μουσική και χορό που κατέληγε σε παρέλαση των συμμετεχόντων στους δρόμους, φορώντας στέμματα στα κεφάλια τους και κρατώντας αναμμένες δάδες στα χέρια τους’, όπως και ‘πομπή προς τιμή των θεών, ιδίως του Διόνυσου’.
Επί πλέον, αν έχουμε την ειλικρίνεια θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι όχι μόνο πραγματική χαρά δεν μπορεί να προέρχεται από τέτοιες καταστάσεις αλλά ότι πολλές φορές αυτές οδηγούν σε παρεξηγήσεις, μεθύσια, ατυχήματα και ασέλγειες, που έχουν με τη σειρά τους άσχημες συνέπειες.
Αν θέλουμε λοιπόν να μη έχουμε μόνο το όνομα ‘Χριστιανός’ άλλα ο Χριστός να κατοικεί μέσα στην καρδιά μας, ας ανταποκριθούμε στην πρόσκλησή Του, που μας λέει: ‘ Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ' αυτού και αυτός μετ' εμού.(Αποκ. γ΄20΄)’ και ας ανοίξουμε σ’ Αυτόν την πόρτα της καρδιάς μας.
Τότε ο Ιησούς Χριστός θα μπει, θα καθαρίσει την καρδιά μας με το Άγιο αίμα Του και θα την κάνει νέα.
Τότε θα επιποθήσουμε ως νεογέννητα βρέφη το λογικό άδολο γάλα, που είναι ο Λόγος του Θεού, για να αυξηθούμε πνευματικά με αυτόν.
Τότε θα εννοήσουμε και θα εφαρμόσουμε την προτροπή του Αποστόλου Πέτρου: Επειδή λοιπόν ο Χριστός έπαθεν υπέρ ημών κατά σάρκα, οπλίσθητε και σεις το αυτό φρόνημα, διότι ο παθών κατά σάρκα έπαυσεν από της αμαρτίας, διά να ζήσητε τον εν σαρκί επίλοιπον χρόνον, ουχί πλέον εν ταις επιθυμίαις των ανθρώπων, αλλ' εν τω θελήματι του Θεού. Διότι αρκετός είναι εις ημάς ο παρελθών καιρός του βίου, ότε επράξαμεν το θέλημα των εθνών, περιπατήσαντες εν ασελγείαις, επιθυμίαις, οινοποσίαις, κώμοις, συμποσίοις και αθεμίτοις ειδωλολατρείαις· και διά τούτο παραξενεύονται ότι σεις δεν συντρέχετε με αυτούς εις την αυτήν εκχείλισιν της ασωτίας, και σας βλασφημούσιν· ( Α΄ Επιστολή Πέτρου δ΄ 1-4 )
Εφόσον λοιπόν ο Λόγος του Θεού μας αναφέρει ότι πρέπει να απέχουμε από τέτοιου είδους εορτές, ως Χριστιανοί ας απέχουμε, γιατί αυτό είναι το θέλημα του Θεού στη ζωή μας. Αμήν
Από την Καινή Διαθήκη μαθαίνουμε για την βάπτιση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή ή Πρόδρομο όπως ονομάζεται. Ειδικότερα, στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, στο 3ο κεφάλαιο και εδάφια 13 μέχρι 17, βλέπουμε τον Κύριο να έρχεται από την Ναζαρέτ προς τον Ιωάννη, να βαπτιστεί στον Ιορδάνη ποταμό. Όμως ο Ιωάννης Tον εμπόδιζε, επειδή Του έλεγε πως ο ίδιος έχει ανάγκη να βαπτιστεί από Αυτόν και όχι αυτός να Τον βαπτίσει. Ο Κύριός μας του είπε : «άφες τώρα, διότι ούτω είναι πρέπον εις ημάς να εκπληρώσωμεν πάσαν δικαιοσύνην» και τότε ο Ιωάννης Τον βάπτισε. Μόλις σηκώθηκε από το νερό ο Κύριος, αμέσως άνοιξαν οι ουρανοί και ήλθε το Άγιο Πνεύμα, με μορφή περιστεριού και κάθισε πάνω στον Κύριο και αμέσως ακούστηκε η φωνή του Πατέρα να λέει : «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην ».
Με την φωνή του Πατέρα, την παρουσία του Υιού και την επίσκεψη του Αγίου Πνεύματος έχουμε μια πλήρη εικόνα του Τριαδικού Θεού – τρία πρόσωπα αλλά ένας Θεός (Α΄ Ιωάννου, ε΄:7) και αυτή η παρουσία του Τριαδικού Θεού αποδίδεται ως ‘Άγια Θεοφάνεια’. Γιατί άραγε ο Πατέρας Θεός αποκαλύπτεται μαζί με το Άγιο Πνεύμα στην βάπτιση του Ιησού; Αρχικά γίνεται γνωστό ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού. Επί πλέον, στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, διαβάζουμε ότι ο Ιωάννης ο Πρόδρομος δεν γνώριζε τον Ιησού σαν Υιό Θεού, αλλά ο Θεός του είχε πει πως σε αυτόν που θα δει να κατεβεί και να καθίσει επάνω του το Πνεύμα, αυτός είναι που θα βαπτίζει με Πνεύμα Άγιο. Τότε, αφού είδε, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος μαρτύρησε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού. Δηλαδή γίνεται γνωστό ότι ο Ιησούς Χριστός εκτός από Υιός Θεού είναι Αυτός που βαπτίζει με το Άγιο Πνεύμα (Ιωάννης, α΄:32-34). Τέλος αναφέρουμε ότι η βάπτιση είναι ένα σημαντικό γεγονός, που ο Ιησούς την κάνει, όχι για τη συγχώρεση δικών Του αμαρτιών μιας και Αυτός ήταν αναμάρτητος, αλλά όπως ο ίδιος είπε, για να εκπληρώσει το θέλημα του Πατέρα Θεού στη ζωή Του. Ο ίδιος ο Ιωάννης όταν είδε τον Κύριο Ιησού Χριστό να έρχεται σ’ αυτόν είπε: ‘Ιδού ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου’. Ο Κύριος πάνω στον σταυρό του Γολγοθά έχυσε το άγιο αίμα Του και πλήρωσε για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων. Αυτό που ζητάει από εμάς είναι να πιστέψουμε στο λυτρωτικό Του έργο, να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας και μετά με προσωπική απόφαση και ομολογία να βαπτιστούμε στο νερό, στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ‘εις άφεσιν αμαρτιών’.
Για του ‘λόγου το αληθές’ αναφέρουμε μερικά σχετικά εδάφια:
1. Και προσελθών ο Ιησούς, ελάλησε προς αυτούς, λέγων• Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς• και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν. (Ματθαίος, κη΄:18,19,20)
2.Και είπε προς αυτούς• Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν. Όστις πιστεύση και βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή. (Μάρκος, ιστ΄:15,16)
3. Αφού δε ήκουσαν ταύτα, ήλθεν εις κατάνυξιν η καρδία αυτών, και είπον προς τον Πέτρον και τους λοιπούς αποστόλους• Τι πρέπει να κάμωμεν, άνδρες αδελφοί; Και ο Πέτρος είπε προς αυτούς• Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος.Διότι προς εσάς είναι η επαγγελία και προς τα τέκνα σας και προς πάντας τους εις μακράν, όσους αν προσκαλέση Κύριος ο Θεός ημών. (Πράξεις, β΄:37,38,39)
Επίσης αναφέρουμε και το άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως : ‘Ομολογώ έν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών’.
Θεοφάνεια σημαίνει φανέρωση του Θεού. Βέβαια μπορεί κάποιος να ρωτήσει: Φανερώνεται σήμερα ο Θεός; Την απάντηση την δίνει ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός : «Εάν με αγαπάτε, τας εντολάς μου φυλάξατε.Και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα, και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον, διά να μένη μεθ' υμών εις τον αιώνα, το Πνεύμα της αληθείας, το οποίον ο κόσμος δεν δύναται να λάβη, διότι δεν βλέπει αυτό ουδέ γνωρίζει αυτό• σεις όμως γνωρίζετε αυτό, διότι μένει μεθ' υμών και εν υμίν θέλει είσθαι. Δεν θέλω σας αφήσει ορφανούς• έρχομαι προς εσάς. Έτι ολίγον και ο κόσμος πλέον δεν με βλέπει, σεις όμως με βλέπετε, διότι εγώ ζω και σεις θέλετε ζη. Εν εκείνη τη ημέρα σεις θέλετε γνωρίσει, ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί μου και σεις εν εμοί και εγώ εν υμίν. Ο έχων τας εντολάς μου και φυλάττων αυτάς, εκείνος είναι ο αγαπών με• ο δε αγαπών με θέλει αγαπηθή υπό του Πατρός μου, και εγώ θέλω αγαπήσει αυτόν και θέλω φανερώσει εμαυτόν εις αυτόν…Εάν τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει, και ο Πατήρ μου θέλει αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν θέλομεν ελθεί, και εν αυτώ θέλομεν κατοικήσει»(Ιωάννης, ιδ΄:15-21,23). Από αυτά τα λόγια του Κυρίου μας φαίνεται καθαρά ότι και φανερώνεται ο Τριαδικός Θεός και κατοικεί μέσα μας.
Αγαπητέ αναγνώστη, μην χάσεις την ευκαιρία, πάρε μια Καινή Διαθήκη και κάνε μια προσωπική έρευνα για το αν αυτά που διαβάζεις είναι όντως έτσι γραμμένα στον Λόγο του Θεού. Αν βεβαιωθείς για την αλήθεια των γραφομένων, κάνε μία προσευχή και ζήτα τον Θεό να αποκαλυφθεί στη ζωή σου και αυτός θα σου φανερωθεί γιατί είναι ζωντανός και αψευδής. Αμήν!
|
“ Και συ Βηθλεέμ, γη Ιούδα, δεν είσαι ουδόλως ελαχίστη μεταξύ των ηγεμόνων του Ιούδα∙ διότι εκ σου θέλει εξέλθει ηγούμενος, όστις θέλει ποιμάνει τον λαό μου Ισραήλ.” (Μιχαίας, ε΄:2)
“Δεν θέλει εκλείψει το σκήπτρον εκ του Ιούδα ουδέ νομοθέτης εκ μέσου των ποδών αυτού, εωσού έλθη ο Σηλώ• και εις αυτόν θέλει είσθαι η υπακοή των λαών.”(Γένεση μθ΄:10)
“Διά τούτο ο Κύριος αυτός θέλει σας δώσει σημείον ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει και γεννήσει υιόν, και θέλει καλεσθή το όνομα αυτού Εμμανουήλ.”(Ησαΐας, ζ΄: 14 )
Με αυτές τις προφητείες, ο Θεός στέλνει ένα μήνυμα προς τον λαό Ισραήλ και σε όλους τους λαούς του κόσμου, για τον ερχομό του Υιού Του και Σωτήρα Ιησού Χριστού. Ο Λόγος του Θεού μας αποκαλύπτει και άλλες πολλές προφητείες για τον Ιησού Χριστό, για το έργο Του πάνω στη Γη, τα Πάθη και την Ανάστασή Του. Η προφητεία του Προφήτη Μιχαία ειδικότερα, μαρτυρεί για έναν ηγούμενο, ο οποίος μάλιστα θα εξέλθει από τη Βηθλεέμ, η οποία είναι στη γη της φυλής του Ιούδα και είναι η πόλη στην οποία γεννήθηκε ο βασιλιάς Δαβίδ (Σαμουήλ Α΄, ις΄:4).
Η γέννηση του Κυρίου μας έγινε με θαυμαστό τρόπο. Ο Θεός έστειλε τον άγγελο Γαβριήλ να ενημερώσει την Μαρία, την κατά σάρκα μητέρα του Ιησού Χριστού, ότι θα γεννήσει γιο και μάλιστα της είπε ότι θα ονομαστεί ΙΗΣΟΥΣ που σημαίνει ΣΩΤΗΡΑΣ. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη με τον Ιωσήφ και οι δυο τους προερχότανε, όπως αναφέρουν οι γενεαλογίες των ευαγγελίων, από το γενεαλογικό δέντρο του Δαβίδ, άρα και του Ιούδα που ήταν γιος του Ιακώβ. Επειδή η Μαρία δεν είχε συζυγική σχέση με τον αρραβωνιαστικό της τον Ιωσήφ, ρώτησε τον άγγελο πως θα γίνει τούτο. Ο άγγελος του Θεού της είπε πως θα την επισκεφτεί το Άγιο Πνεύμα και δύναμη Κυρίου θα την επισκιάσει και το παιδί που θα γεννήσει θα ονομαστεί Υιός Θεού. Η Μαρία πίστεψε στα λόγια του αγγέλου και δέχτηκε να γεννήσει τον άνθρωπο Ιησού Χριστό (Λουκάς, α΄:26-38). Γι’ αυτή τη πίστη της, η Μαρία θεωρείται ευλογημένη μεταξύ των γυναικών και την μακαρίζουν όλες οι γενεές. Στη συνέχεια ενώ η Μαρία ήταν έγκυος, ο Καίσαρας Αύγουστος διέταξε να γίνει η απογραφή όλης της οικουμένης που ανήκε στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Έτσι ο Ιωσήφ και η Μαρία, από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας ταξίδεψαν στη Βηθλεέμ, την πόλη καταγωγής τους. Εκεί ήρθε η ώρα να γεννήσει και σε μια φάτνη γεννήθηκε ο Ιησούς, επειδή δεν βρέθηκε αλλού τόπος για να διανυκτερεύσουν. Έτσι από τη μια εκπληρώθηκε η προφητεία ότι ο Χριστός θα γεννιόταν στη Βηθλεέμ και από την άλλη ο Πατέρας Θεός έδωσε ένα παράδειγμα ταπείνωσης με το να επιτρέψει να γεννηθεί ο Μονογενής Υιός Του σε ένα στάβλο. Μετά την γέννηση του Κυρίου μας, επισκέφθηκαν την Μαρία και τον Ιωσήφ κάποιοι ποιμένες, οι οποίοι εξήγησαν σ’ αυτούς ότι ενημερώθηκαν από άγγελο για τη γέννηση του Ιησού. Έτσι αποφάσισαν να πάνε στη Βηθλεέμ και όλοι οι παρευρισκόμενοι θαύμαζαν για τα λόγια που άκουσαν (Λουκάς, β΄:8-18). Επίσης, τον Ιωσήφ και την Μαρία επισκέφθηκαν και τρεις μάγοι, δηλαδή άνθρωποι σοφοί και όχι μάντεις, γνώστες των Αγίων Γραφών της Παλαιάς Διαθήκης στις οποίες αναφέρεται εκτός από τον τόπο και ο χρόνος της Γέννησης του Χριστού όπως και το άστρο της γέννησης . Συγκεκριμένα στο βιβλίο του προφήτη Δανιήλ, κεφάλαιο θ΄, εδάφιο 25 αναφέρεται: ‘από της εξελεύσεως της προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ έως του Χριστού του ηγουμένου θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά και εβδομάδες εξήκοντα δύο’ όπως και στο βιβλίο των Αριθμών, κεφάλαιο κδ΄, εδάφιο 17: ‘θέλει ανατείλει άστρον εξ Ιακώβ, και θέλει αναστηθή σκήπτρον εκ του Ισραήλ’. Αυτοί περίμεναν τον Μεσσία σαν ένα βασιλιά των Ιουδαίων και ο Θεός τους έδωσε σαν σημάδι της γέννησής του, αλλά και οδηγό τους, το νέο αστέρι που εμφανίστηκε και τους οδήγησε ακριβώς στο σπίτι που διέμενε ο Ιησούς μετά τη γέννησή Του. Εκεί προσκύνησαν τον Κύριο και πρόσφεραν δώρα, χρυσό, λιβάνι και σμύρνα (Ματθαίος, β΄:1-11).
Τα Χριστούγεννα γιορτάζονται κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο. Από τη μια θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μεγάλη γιορτή που οι άνθρωποι θυμούνται τη γέννηση του Θεανθρώπου και γίνεται γνωστό το μεγάλο μυστήριο της ενανθρώπισης του Θεού. Από την άλλη όμως, οι άνθρωποι διερωτώνται πραγματικά γιατί ήρθε ο Χριστός στον κόσμο; Αναζητούν αυτόν τον λόγο ή την αιτία της γέννησης του Κυρίου μας; Δεν θα ήταν καλό να ανοίξουν την Καινή Διαθήκη και να την μελετήσουν;
Ο Θεός τόσο αγάπησε τον κόσμο, ώστε έστειλε τον Υιό του τον μονογενή, για να μην απολεσθεί οποιοσδήποτε πιστέψει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή (Ιωάννης,3ο κεφ., εδάφιο 16). Ο Θεός θέλει να γίνουμε παιδιά Του για να είμαστε αιώνια κοντά Του. Γι’ αυτό έστειλε τον έναν και μοναδικό Υιό Του, να λάβει σάρκα σαν εμάς, να πειραστεί όμοια με εμάς αλλά χωρίς αμαρτία. Έτσι πεθαίνοντας πάνω στο σταυρό, πλήρωσε για τις δικές μας αμαρτίες με το αίμα Του, αφαίρεσε την αιώνια καταδίκη μας και έκανε λευκό το ποινικό μας μητρώο. Αλλά σε ποιόν άνθρωπο ισχύει αυτό; Σε αυτόν που θα μετανοήσει και θα πιστέψει στον Ιησού Χριστό, ότι είναι ο Υιός του Θεού και ο μόνος Σωτήρας, όπως έκανε ο ένας από τους δύο ληστές που σταυρώθηκαν μαζί με τον Κύριο Ιησού Χριστό, οι απόστολοι του Κυρίου αλλά και εκατομμύρια ανθρώπων μέχρι σήμερα που έχουν δεχθεί τον Ιησού Χριστό σαν προσωπικό τους Σωτήρα. Από κει και πέρα πρέπει ο κάθε πιστός να βαπτιστεί στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, με την δική του ομολογία (όπως λέει το Σύμβολο της Πίστης), να σηκώνει κάθε μέρα τον Σταυρό του με αυταπάρνηση και να ακολουθεί τον Κύριο συνέχεια μέχρι τέλους (Λουκάς, θ΄:23).
Τα Χριστούγεννα ας μην είναι μια τυπική εορτή. Ας είναι μια ευκαιρία προσωπικής γνωριμίας με τον Ιησού Χριστό, για όσους δεν τον έχουν γνωρίσει σαν προσωπικό τους Σωτήρα. Αν και συ που διαβάζεις αυτά τα λόγια δεν έχεις αυτή την εμπειρία, κάνε μια προσευχή και πες: ‘Κύριε Ιησού Χριστέ θέλω να σε γνωρίσω σαν προσωπικό μου Σωτήρα, θέλω να γεννηθείς μέσα στην καρδιά μου όπως γεννήθηκες στην βρώμικη φάτνη, θέλω να γιορτάσω τα προσωπικά μου Χριστούγεννα’. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός που πρώτος σε αγάπησε και σε καλεί να τον γνωρίσεις, περιμένει να ανταποκριθείς στην πρόσκλησή Του και να ανοίξεις την πόρτα της καρδιάς σου. Τότε θα γεννηθεί μέσα σου και θα σε κάνει παιδί Θεού, γιατί γι’ αυτό το λόγο ήρθε στη γη. Τότε μόνο θα βεβαιωθείς ότι είναι ζωντανός, θα Του ζητάς με την προσευχή να σε επισκέπτεται κάθε μέρα και θα μελετάς τον Λόγο Του για να γνωρίσεις το θέλημά Του. Έτσι θα «κτίσεις» μια προσωπική σχέση μαζί Του και Αυτός θα σε βοηθήσει να εκτελείς τις εντολές Του και να σηκώνεις το Σταυρό σου μέχρι τέλους. Αμήν!
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας προτρέπει να ζητάμε ότι αίτημα και αν έχουμε και υπόσχεται ότι θα πάρουμε απάντηση. Συγκεκριμένα στην επί του όρους ομιλία μεταξύ αυτών που δίδαξε τους μαθητές Του, αναφέρει: «Αιτείτε, και θέλει σας δοθεί, ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε και θέλει σας ανοιχθεί, διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθεί. Η τις άνθρωπος είναι από σας, όστις εάν ο υιός αυτού ζητήση άρτον, μήπως θέλει δώσει εις αυτόν λίθον; και εάν ζητήση οψάριον, μήπως θέλει δώσει εις αυτόν όφιν; εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρητε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς θέλει δώσει αγαθά εις τους ζητούντας παρ' αυτού;». (Ματθαίος,ζ΄:7-11)
Βέβαια ο Λόγος του Κύριου περιλαμβάνει εδάφια που μας βοηθάνε να καταλάβουμε τις προϋποθέσεις για να απαντηθούν τα αιτήματα. Αναφέρουμε κάποια από αυτά:
1. « Δια τούτο σας λέγω, πάντα όσα προσευχόμενοι ζητείτε, πιστεύετε ότι λαμβάνετε, και θέλει γίνει εις εσάς ». (Μάρκος, ια΄:24)
Με βάση το παραπάνω εδάφιο, ο Θεός ευαρεστείται στην πίστη, ναι μεν να ζητάμε αλλά με πίστη ότι Αυτός θα απαντήσει. Αυτό προϋποθέτει εμπιστοσύνη στον Κύριο αλλά επί πλέον απαιτεί εκ μέρους του πιστού μια συνεχή προσπάθεια ώστε να αποφύγει την νωθρότητα και να γίνει μιμητής των δια πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τις επαγγελίες. (Προς Εβραίους ς΄ 12)
Υπάρχουν περιπτώσεις που έρχονται δύσκολες δοκιμασίες, όπως ασθένειες, ανεργία, ενδοοικογενειακές συγκρούσεις, διωγμοί κ.τ.λ. και τις περισσότερες φορές δεν νιώθουμε και τόσο δυνατοί ώστε εύκολα να μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε. Αυτές οι καταστάσεις φυσικά θα υπάρξουν και ο Λόγος του Θεού τις παρομοιάζει με ανέμους και τρικυμίες που αναπόφευκτα θα συναντήσει στην πορεία του ο κάθε πιστός. Τότε είναι που η πίστη μας στην αγάπη του Θεού δοκιμάζεται και τότε πρέπει να μη σκληρύνουμε την καρδιά μας αλλά να συνεχίσουμε να προσευχόμαστε με την πίστη ότι όπως οι γονείς φροντίζουν, τρέφουν και εκπαιδεύουν το μωρό τους, έτσι και ο ευλογημένος Κύριός μας, δεν κάθεται και αναπαύεται αλλά δίνει και αυτός τον καθημερινό του αγώνα για τον καθένα μας έτσι ώστε να αυξηθούμε πνευματικά, να εκπαιδευτούμε στην υπομονή και γενικά για να έχουμε τον καρπό και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στην καθημερινή ζωή μας. Ένα σημαντικό εδάφιο που πρέπει να ανακαλούμε στην μνήμη μας την ώρα των δοκιμασιών είναι στην Α΄ Επιστολή προς Κορινθίους ι΄13: Πειρασμός δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος• πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε. Έτσι υπομένοντας την παιδεία του Κυρίου, μεγαλώνει η πίστη μας, με κάθε μικρή ή μεγάλη έκβαση του Θεού στα προβλήματα της ζωής μας.
2. «Και αύτη είναι η παρρησία, την οποίαν έχομεν προς αυτόν, ότι εάν ζητώμέν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς. Και εάν εξεύρωμεν ότι ακούει ημάς ό,τι αν ζητήσωμεν, εξεύρομεν ότι λαμβάνομεν τα ζητήματα, τα οποία εζητήσαμεν παρ' αυτού.» (Επιστολή Α΄ Ιωάννου ε΄14,15)
Εδώ βλέπουμε ότι μία άλλη προϋπόθεση για να πάρουμε απάντηση στα αιτήματά μας είναι αυτά που ζητάμε να είναι σύμφωνα με το θέλημα του θεού. Το θέλημα του Θεού γενικά μπορούμε να πούμε είναι αρχικά να πιστέψουν και να σωθούν όλοι οι άνθρωποί και στη συνέχεια η διατήρηση της πίστης και σωτηρίας κάθε πιστού που αποδεικνύεται με τον αγιασμό του, δηλαδή τον καθαρισμό από κάθε αμαρτία σαρκική ή πνευματική. Αυτός είναι ο λόγος που κάποια αιτήματα πιστών δεν απαντιούνται, όπως αναφέρεται στην επιστολή Ιακώβου δ΄3 : «ζητείτε και δεν λαμβάνετε, διότι κακώς ζητείτε, διά να δαπανήσητε εις τας ηδονάς σας.»
Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε αρνητική απάντηση του θεού σε κάποιο αίτημά μας συνδέεται με το ‘διότι κακώς ζητείτε, διά να δαπανήσητε εις τας ηδονάς σας’. Για τον κάθε πιστό ο Θεός έχει ένα ξεχωριστό σχέδιο εκπαίδευσης ανάλογα με την πνευματική του ηλικία και το έργο που έχει σκοπό να του αναθέσει. Όπως οι ειδικές δυνάμεις στον στρατό εκπαιδεύονται σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες από τους υπόλοιπους στρατιώτες έτσι και εργάτες του Κυρίου όπως οι απόστολοι εκπαιδεύονται πιο δύσκολά από τους υπόλοιπους πιστούς. Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος λέει: «Διότι νομίζω ότι ο Θεός απέδειξεν ημάς τους αποστόλους εσχάτους ως καταδεδικασμένους εις θάνατον• διότι εγείναμεν θέατρον εις τον κόσμον, και εις αγγέλους και εις ανθρώπους. Ημείς μωροί διά τον Χριστόν, σεις δε φρόνιμοι εν Χριστώ• ημείς ασθενείς, σεις δε ισχυροί• σεις ένδοξοι, ημείς δε άτιμοι.Έως της παρούσης ώρας και πεινώμεν και διψώμεν και γυμνητεύομεν και ραπιζόμεθα και περιπλανώμεθα και κοπιώμεν, εργαζόμενοι με τας ιδίας ημών χείρας• λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι υποφέρομεν,βλασφημούμενοι παρακαλούμεν• ως περικαθάρματα του κόσμου εγείναμεν, σκύβαλον πάντων έως της σήμερον.» (Α΄ Κορινθίους δ΄9-13)
Σ’ αυτή τη δύσκολη εκπαίδευση θα πρέπει να αποδώσουμε την αρνητική απάντηση του Κυρίου στο αίτημα του Αποστόλου Παύλου για θεραπεία : « Και διά να μη υπεραίρωμαι διά την υπερβολήν των αποκαλύψεων, μοι εδόθη σκόλοψ εις την σάρκα, άγγελος Σατάν διά να με ραπίζη, διά να μη υπεραίρωμαι.Περί τούτου τρίς παρεκάλεσα τον Κύριον διά να απομακρυνθή απ' εμού• και μοι είπεν• Αρκεί εις σε η χάρις μου• διότι η δύναμίς μου εν αδυναμία δεικνύεται τελεία. Με άκραν λοιπόν ευχαρίστησιν θέλω καυχηθή μάλλον εις τας αδυναμίας μου, διά να κατοικήση εν εμοί η δύναμις του Χριστού. Όθεν ευαρεστούμαι εις τας αδυναμίας, εις τας ύβρεις, εις τας ανάγκας, εις τους διωγμούς, εις τας στενοχωρίας, υπέρ του Χριστού• διότι όταν ήμαι αδύνατος, τότε είμαι δυνατός. (Β΄Κορινθίους ιβ΄7-10)
3. «Από δε των ημερών Ιωάννου του βαπτιστού έως του νυν η βασιλεία των ουρανών βιάζεται, και οι βιασταί αρπάζουσιν αυτήν.» (Ματθαίος, ια΄:12)
« Εξομολογείσθε εις αλλήλους τα πταίσματά σας και εύχεσθε υπέρ αλλήλων, διά να ιατρευθήτε• πολύ ισχύει η δέησις του δικαίου ενθέρμως γενομένη.» ( Ιακώβου ε΄:16)
Άλλη προϋπόθεση για να πάρουμε απάντηση στα αιτήματά μας είναι ο ένθερμος ζήλος του πιστού που εκδηλώνεται με επιμονή για την ευλογία ή θεραπεία του Θεού στη ζωή του. Αναφέρουμε παραδείγματα της Αγίας Γραφής:
Αίτημα για ευλογία : Για το συγκεκριμένο αίτημα, παράδειγμα έχουμε τον Ιακώβ, όπως βλέπουμε στο βιβλίο της Γένεσης λβ΄:24 - 29. Ο Ιακώβ πάλευε με κάποιον άνθρωπο έως τα χαράγματα της αυγής, αλλά επειδή ο Ιακώβ επέμενε, εκείνος ο ‘άνθρωπος’, τον «τραυμάτισε» στο μηρό. Όμως ο Ιακώβ, δεν ήθελε να τον αφήσει παρά το συμβάν και όταν ζήτησε από τον Ιακώβ να τον αφήσει, εκείνος του απάντησε πως δεν θα τον άφηνε αν δεν τον ευλογούσε. Έτσι, ο ‘άνθρωπος’ ευλόγησε τον Ιακώβ και του έδωσε νέο όνομα, Ισραήλ(=ισχύς Θεού). Ο Ιακώβ κέρδισε την «μάχη» για την ευλογία που ζητούσε με δυο όπλα, την πίστη(ήταν σίγουρος ότι θα τον ευλογούσε) και την επιμονή ( μέχρι την αυγή επέμενε για να λάβει το αίτημά του).
Αίτημα για θεραπεία : Στο κατά Ματθαίο ευαγγέλιο, ιζ΄ : 22-28, βλέπουμε μια γυναίκα Χαναναία, να ζητάει επιμόνως στον Κύριο να θεραπεύσει την κόρη της που ήταν δαιμονισμένη. Αν προσέξουμε προσεκτικά τον διάλογο μεταξύ του Κυρίου και της γυναίκας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Κύριος δεν θα έκανε έκβαση λόγω καταγωγής της γυναίκας. Αυτή η γυναίκα όμως, αποτελεί σπουδαίο παράδειγμα εκζήτησης ενός αιτήματος και αξίζει να υπογραμμίζουμε κάποιες φράσεις της, «εκραύγασε προς αυτόν…», «ελέησον με Κύριε», «προσεκύνει αυτόν λέγουσα, Κύριε βοήθει μοι» και το κορυφαίο αποδέχεται τον εαυτό της ως «κυνάριο» και τελικά κερδίζει την «μάχη» την προσωπική και ο Κύριος έκανε χάρη και θεράπευσε την κόρη της. Η ίδια η γυναίκα ένιωθε «μικρή» απέναντι στον Κύριο, είχε δηλαδή ταπεινή καρδιά, ζητούσε πάνω απ’ όλα έλεος, δηλαδή χάρη από τον Κύριο, γονάτισε μπροστά Του, και επέμενε με πίστη, μέχρι να λάβει το αίτημά της και τελικά το έλαβε.
Για αιτήματα θεραπείας με επιμονή, υπάρχουν και άλλα παραδείγματα όπως ο Βαρτίμαιος, που ήταν τυφλός στην Ιεριχώ κ.ά. .
4. « Μη μεριμνήσητε λοιπόν λέγοντες, Τι να φάγωμεν ή τι να πίωμεν ή τι να ενδυθώμεν; Διότι πάντα ταύτα ζητούσιν οι εθνικοί• επειδή εξεύρει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρείαν πάντων τούτων. Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.». (Ματθαίος ς΄: 31-33)
« Αποκριθείς δε ο Ιησούς, είπε προς αυτήν• Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και αγωνίζεσαι περί πολλά• πλην ενός είναι χρεία• η Μαρία όμως εξέλεξε την αγαθήν μερίδα, ήτις δεν θέλει αφαιρεθή απ' αυτής.» (Λουκάς ι΄:41,42)
Εδώ βλέπουμε την σημασία της ιεράρχησης των αιτημάτων μας ως προϋπόθεση για να πάρουμε απάντηση στα αιτήματά μας. Πάντοτε θα έχουμε αιτήματα και αυτά δεν θα τελειώσουν όσο ζούμε, είτε μικρά είναι είτε μεγάλα. Όσοι είναι οικογενειάρχες έχουν μέριμνα να φροντίζουν την οικογένεια τους, να έχουν μια δουλειά ώστε να φτάνουν τα χρήματα τους για τα προς το ζην. Οι άγαμοι, θέλουν μια δουλειά και μια γυναίκα για να φτιάξουν οικογένεια. Ο Κύριος βάζει μια προτεραιότητα που πρέπει να έχουμε όλοι, είτε έγγαμοι είμαστε είτε άγαμοι, είτε έχουμε δουλειά είτε όχι. Με λίγα λόγια, να «μεριμνάμε» καθημερινά να εργαζόμαστε την δική μας σωτηρία δίνοντας προτεραιότητα στις πνευματικές μας ανάγκες που διδασκόμαστε από το Λόγο του Θεού και μετά να φροντίζουμε και για τις βιοτικές. Ο Κύριος δίνει τότε επαγγελία ότι θα απαντήσει στην ώρα Του και «ταύτα πάντα» θα μας προστεθούν. Εμείς μόνο να του ζητάμε υπομονή και πίστη μέχρι να απαντήσει.
Να θυμόμαστε ότι : «Αιτείτε, και θέλει σας δοθεί, ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε και θέλει σας ανοιχθεί, διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθεί»
|
| 
| 
