(Βιβλίο της Εξόδου 15:21-26)

 Και η Μαριάμ ανταπεκρίνετο προς αυτούς, λέγουσα, Ψάλλετε εις τον Κύριον· διότι

εδοξάσθη ενδόξως· τον ίππον και τον αναβάτην αυτού έρριψεν εις θάλασσαν.

Τότε εσήκωσεν ο Μωϋσής τους Ισραηλίτας από της Ερυθράς θαλάσσης, και

εξήλθον εις την έρημον Σούρ· και περιεπάτουν τρεις ημέρας εν τη ερήμω και δεν

εύρισκον ύδωρ.

 
 Και εκείθεν ήλθον εις Μερράν· δεν ηδύναντο όμως να πίωσιν εκ των υδάτων της

Μερράς, διότι ήσαν πικρά· διά τούτο και επωνομάσθη Μερρά. Και εγόγγυζεν ο

λαός κατά του Μωϋσέως, λέγων, Τι θέλομεν πίει; Ο δε Μωϋσής εβόησε προς τον

Κύριον· και έδειξεν εις αυτόν ο Κύριος ξύλον, το οποίον ότε έρριψεν εις τα ύδατα,

τα ύδατα εγλυκάνθησαν. Εκεί έδωκεν εις αυτούς παραγγελίαν και διάταγμα, και

εκεί εδοκίμασεν αυτούς· και είπεν, Εάν ακούσης επιμελώς την φωνήν Κυρίου του

Θεού σου και πράττης το αρεστόν εις τους οφθαλμούς αυτού και δώσης ακρόασιν

εις τας εντολάς αυτού και φυλάξης πάντα τα προστάγματα αυτού, δεν θέλω φέρει

επί σε ουδεμίαν εκ των νόσων, τας οποίας έφερα κατά των Αιγυπτίων· διότι εγώ

είμαι ο Κύριος ο θεραπεύων σε.

 Ο λαός Ισραήλ, ο λαός του Κυρίου των δυνάμεων, καθώς διαβάσαμε, μόλις έχει

ελευθερωθεί από την αιχμαλωσία και τη σκλαβιά της Αιγύπτου και του Φαραώ και

ακόμη, μόλις έχει περάσει κατά θαυμαστό τρόπο την Ερυθρά θάλασσα, όταν άνοιξε

στα δύο και σύρθηκε υπό σφοδρού ανατολικού ανέμου εκείνη τη νύκτα. Μάλιστα, ο

λαός και ο Μωυσής έψαλον την ωδήν της σωτηρίας αυτών προς τον Κύριον, καθώς

και η Μαριάμ μετά των γυναικών όπου εξήλθον μετά τυμπάνων και χορών.

 Και σύντομα, μετά από όλα αυτά, έρχεται η δοκιμασία: «περιεπάτουν τρείς ημέρας εν

τη ερήμω και δεν εύρισκον ύδωρ».

Και στη συνέχεια διαβάζουμε: «και εγόγγυζεν ο λαός κατά του Μωυσέως»

Και τότε ο Μωυσής εβόησε προς τον Κύριον, και έδειξε εις αυτόν ξύλο, ώστε να

ρίξει στα ύδατα για να γίνουν γλυκά, δηλαδή πόσιμα.

Τότε, μας λέγει η Γραφή «έδωκε εις αυτούς παραγγελία και διάταγμα και εκεί

δοκίμασε αυτούς και είπε:

εάν ακούσεις επιμελώς …

και πράττεις το αρεστόν …

και δώσεις ακρόαση …

και φυλάξεις πάντα τα προστάγματα μου,

τότε ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΦΕΡΕΙ ΕΠΙ ΣΕ ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΚ ΤΩΝ ΝΟΣΩΝ ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ

ΕΦΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ,

 ΔΙΟΤΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΡΑΠΕΥΩΝ ΣΕ»!

Τώρα, για να εννοήσουμε τα πιο πάνω, χρειαζόμαστε πίστη στην αγάπη και την

αλήθεια του Θεού. Ο λόγος του Θεού που μελετάμε γίνεται μέσα μας ζωντανός

και ενεργείται όταν έχουμε μια απόλυτη εμπιστοσύνη και απόλυτη πίστη στον

πατέρα μας Θεό και στον Κύριο μας Ιησού Χριστό. Αμήν.