«Επειδή στενή είναι η πύλη, και τεθλιμμένη η οδός η φέρουσα εις την ζωήν, και ολίγοι είναι οι ευρίσκοντες αυτήν» (Ματθαίος,ζ΄:14).
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός όπως γνωρίζουμε ήρθε για να σώσει εμάς τους αμαρτωλούς από την αιώνια απώλεια πληρώνοντας για τις αμαρτίες μας επάνω στο Σταυρό του Γολγοθά. Σαν άνθρωπος, μεγάλωσε στη Ναζαρέτ της Ιουδαίας, ζώντας στο θέλημα του Θεού, με μελέτη του λόγου και προσευχή και εργαζόταν σαν ξυλουργός μαζί με τον νομιζόμενο πατέρα Του Ιωσήφ. Όταν έγινε 30 χρονών ξεκίνησε το έργο του Θεού κηρύττοντας το ευαγγέλιο  και ευεργετώντας και θεραπεύοντας τους ανθρώπους  που καταδυναστευόταν από το διάβολο. Γνώριζε ποιο  είναι το συμφέρον του ανθρώπου και πρώτα έκανε το θέλημα του Θεού και μετά δίδασκε (Πράξεις, α΄:1, ι΄:38).
Το συμφέρον του ανθρώπου ήταν και είναι να ζήσει αιώνια μαζί με τον Θεό στον ουρανό. Για να μπορέσει ο άνθρωπος να επιτύχει αυτό το στόχο, ο Θεός έστειλε τον Ιησού Χριστό στον κόσμο, για να σωθεί όποιος μετανοεί για τις αμαρτίες του και πιστεύει σ’ Αυτόν.  Αυτή η πίστη στον Χριστό, είναι η αρχή της γνωριμίας μαζί Του. Στη συνέχεια εφόσον ο άνθρωπος επικαλεστεί και δεχθεί τον Ιησού Χριστό σαν Κύριο στη ζωή του, ο Θεός τον αναγεννάει δίνοντάς του τη σωτηρία και ζωντανή ελπίδα. Από τότε ο Θεός κατοικεί μέσα στον αναγεννημένο άνθρωπο, ο οποίος ξεκινάει πλέον έναν πνευματικό αγώνα για να κρατήσει την σωτηρία του.
Ο Κύριος Ιησούς κήρυξε με ειλικρίνεια για τον δρόμο που οδηγεί στον θάνατο και για τον δρόμο που οδηγεί στη ζωή, λέγοντας: «Εισέλθετε δια της στενής πύλης∙ διότι πλατεία είναι η πύλη, και ευρύχωρος η οδός η φέρουσα εις την απώλειαν, και πολλοί είναι οι εισερχόμενοι δι’ αυτής. Επειδή στενή είναι η πύλη, και τεθλιμμένη η οδός η φέρουσα εις την ζωήν, και ολίγοι είναι οι ευρίσκοντες αυτήν» (Ματθαίος,ζ΄:13-14).
Ο δρόμος που οδηγεί στον θάνατο είναι ευρύχωρος, δηλαδή έχει άνεση και υπάρχουν πολλοί που τον επιλέγουν. Ο άλλος δρόμος που οδηγεί στην αιώνια ζωή, έχει στενή πόρτα και είναι θλιμμένος, δηλαδή είναι τελείως αντίθετος με τον δρόμο που οδηγεί στην αιώνια απώλεια. Ο δρόμος που οδηγεί στην αιώνια απώλεια είναι ο δρόμος της αμαρτίας, ενώ ο δρόμος που οδηγεί στην αιώνια ζωή είναι ο Ιησούς Χριστός και δια μέσου του Χριστού μόνο μπορούμε να πάμε στο Πατέρα Θεό (Ιωάννης, ιδ΄:6).  Ο Θεός μισεί την αμαρτία και όχι τον άνθρωπο, αλλά δυστυχώς ο άνθρωπος δεν γνωρίζει την αγάπη του Θεού προς αυτόν. Αυτό που είναι τραγικό στις μέρες μας, είναι η αδιαφορία  επίγνωσης του Θεού και του θελήματός Του. Αυτό κάνει πολλούς ανθρώπους  να λεν μεν ότι πιστεύουν στο Θεό αλλά να ζουν αντίθετα με το Θέλημά Του. Ο λόγος του Θεού αναφέρει σχετικά:
«Ο λαός μου ηφανίσθη δι’ έλλειψιν γνώσεως…» (Ωσηέ, δ΄:6).
« Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί• διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι,  άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής» (Β΄ Τιμόθεον, γ΄:1-5).
«Ερευνάτε τας γραφάς, διότι σεις νομίζετε ότι εν αυταίς έχετε ζωήν αιώνιον• και εκείναι είναι αι μαρτυρούσαι περί εμού• πλην δεν θέλετε να έλθητε προς εμέ, διά να έχητε ζωήν» (Ιωάννης,ε΄:39,40).
Για να ακούσει κάποιος τον λόγο του Θεού, πρέπει να υπάρχει αυτός που κηρύττει. Βέβαια αυτός που κηρύττει  τον λόγο του Θεού πρέπει να έχει εμπειρία των ενεργειών του Θεού στη ζωή του. Το πιο οικοδομητικό κήρυγμα που μπορεί να κάνει κάποιος στον συνάνθρωπό του, είναι η ομολογία του, δηλαδή το πώς γνώρισε τον Θεό στη ζωή του. Αυτό βοηθάει αυτόν που ακούει να πιστέψει στον Θεό, διότι η πίστη έρχεται μέσω της ακοής και η ακοή δια του λόγου του Θεού (Ρωμαίους,ι΄:17).
Ένα ερώτημα, με βάση τα παραπάνω, είναι γιατί ο δρόμος που οδηγεί στην αιώνια ζωή έχει θλίψη ενώ ο δρόμος που οδηγεί στην αιώνια απώλεια έχει καλοπέραση; Ο δρόμος προς την αιώνια ζωή, είναι το να πράττουμε το θέλημα του Θεού και το θέλημα του Θεού δεν εμπεριέχει την αμαρτία. Αυτό που δίνει προς ώρα θλίψη μέσα από το θέλημα του Θεού, είναι η παιδεία του Κυρίου που όταν ο πιστός τη περάσει με επιτυχία θα έχει μετά καρπό ειρηνικό δικαιοσύνης (Εβραίους,ιβ΄:11).
Αυτό που ‘θα στερηθεί’ ο άνθρωπος του Θεού όταν επιλέξει την ζωή με τον Χριστό είναι η κραιπάλη, η μέθη, η πορνεία, η μοιχεία, η κλεψιά, το ψέμα  και πολλές άλλες αμαρτίες, οι οποίες ικανοποιούν το σαρκικό φρόνημα, αλλά μολύνουν τη ψυχή του ανθρώπου. Όλοι οι αναγεννημένοι χριστιανοί, μελετώντας το λόγο του Θεού και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, καταλαβαίνουν το θέλημα του Θεού και εφόσον το επιλέγουν  στη ζωή τους, ο Πατέρας Θεός  δίνει δύναμη  να το εκτελούν.
Ο δρόμος που οδηγεί στον ουρανό δεν έχει πάντα θλίψεις αλλά και χαρές και ευλογίες και όμορφες υποσχέσεις. Όταν κάποιος διοικείται από το Άγιο Πνεύμα, σημαίνει ότι κατοικεί μέσα του ο Θεός και αυτό φανερώνεται από τον καρπό του Αγίου Πνεύματος στη ζωή του πιστού που είναι ‘αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια’ (Γαλάτες,ε΄:22). Ο Κύριος έχει δώσει μια υπόσχεση, ‘ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή’ (Ματθαίος, ς΄:33). Λέγοντας ‘ταύτα πάντα’ ο Κύριος εννοεί βασικά τις τροφές και τα ενδύματα, αλλά μπορούμε να πούμε ότι γενικότερα περιλαμβάνει και άλλες ανάγκες του ανθρώπου, όπως η ψυχική και σωματική υγεία και η επαγγελματική και οικογενειακή αποκατάσταση.
Εκ μέρους μας, θέλει προσοχή με ποιο τρόπο επιλέγουμε το δρόμο που θέλουμε να ακολουθήσουμε και αυτό γιατί από την επιλογή που θα κάνουμε θα έχουμε τα ανάλογα αποτελέσματα. Ο Λώτ, καθώς διαβάζουμε στο βιβλίο της Γένεσης, είδε τη γη των Σοδόμων και των Γομόρρων ως παράδεισο του Κυρίου που ποτιζόταν από τον Ιορδάνη ποταμό και την επέλεξε (Γένεσις,ιγ΄:10). Όμως ο Κύριος κατέστρεψε τα Σόδομα και τα Γόμορρα λόγω της άφθονης αμαρτίας των ανθρώπων που ζούσαν εκεί. Ο Λώτ έκανε αυτή την επιλογή βασισμένος σ’ αυτά έβλεπε με τα μάτια του, χωρίς να ρωτήσει τον Θεό. Η εξωτερική εμφάνιση μιας πλούσιας γης, του φαινόταν η σωστή επιλογή για αυτόν, όμως αυτή η επιλογή αποδείχθηκε στο τέλος η χειρότερη γιατί έχασε εκτός από τη περιουσία του και την γυναίκα του. Γι’ αυτό ο  λόγος του Θεού αναφέρει: «Υπάρχει οδός ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής φέρουσιν εις θάνατον» (Παροιμίαι,ιδ΄:12).
Είναι στο χέρι μας να επιλέξουμε ποιον δρόμο θέλουμε να ακολουθήσουμε, αλλά να ξέρουμε  ότι αξίζει να επιλέξουμε τον Χριστό σαν Κύριο στη ζωή μας. Η ζωή του πιστού ανθρώπου με τον ζυγό του Χριστού, περιλαμβάνει βέβαια ένα σταυρό θλίψεων και δοκιμασιών τις οποίες όμως ο χριστιανός θα τις ξεπεράσει γιατί ο Χριστός θα είναι βοηθός του. Ας κρατάμε τον ζυγό του Χριστού, γιατί έτσι μένουμε στον δρόμο που μας πάει στον ουρανό. Αμήν!